İslâm’da zekât ve fitrenin kimlere verilip verilemeyeceği kişilerin meslek gruplarına bakılmaksızın belirlenmiştir. Bu itibarla belirli bir geliri bulunduğu hâlde bu geliriyle asgari temel ihtiyaçlarını karşılayamayan veya temel ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra elinde 80 18 gram altın veya bu değerde bir mal bulunmayan kişilere zekât verilebilir. Bu kişilerin ücretli memur esnaf veya işsiz olması fark etmez. Ancak bu kadar malı olmasa bile kendisinin ve bakmakla yükümlü olduğu kişilerin temel ihtiyaçlarını karşılayabilecek durumda olanlara zekât verilemeyeceği görüşünde olan âlimler bulunduğundan (Râfiî el-Azîz 7/377) zekât verirken daha yoksul olanlara öncelik verilmesi uygun olur.