Aralarında dört mezhep imamının da bulunduğu fakihlerin çoğunluğu zekâtın gayrimüslimlere verilemeyeceğinde görüş birliğine varmışlardır. Çünkü esas olarak zekât müslüman fakirlerin hakkıdır (Kâsânî Bedâî’ 2/49; Nevevî el-Mecmû’ 6/197; el-Fetâva’l-Hindiyye 1/188; İbn Nüceym el-Bahr 2/261; İbn Kudâme el Muğnî 2/496; Halîl Muhtasar 59).