Erkeklerin sünnet olması (hıtân) İslâm’ın şiarlarından biridir. Hz. Peygamber (s.a.s.) sünnet olmayı fıtrat gereği yapılan işler arasında zikretmiştir (Buhârî Libâs 63 64 [5889 5891]; İstiʾzân 51 [6297]; Müslim Tahâre 49 [257]; Ahmed b. Hanbel Müsned 2/229 [7139]). İslâm âlimlerinin çoğunluğu sünnet olmanın vacip olduğunu söylerken Hanefîler bunun meşru bir mazeret olmadıkça terk edilmemesi gereken bir sünnet-i müekkede olduğunu vurgulamışlardır.
Bu itibarla sonradan Müslüman olan ya da küçükken sünnet olamamış bir kimsenin sünnet olması gereklidir. Ancak sünnet olmak İslâm’ın şiarı olmakla birlikte İslâm’a girmek için bir ön şart değildir. Bu sebeple geç yaşta sünnet olmak kişiye bedensel ve ruhsal açıdan sıkıntı verecekse ya da sağlık açısından sakıncalar doğuracaksa kişi sünnet olmayabilir (Serahsî Mebsût 10/156; Mâverdî el-Hâvi’l-Kebîr 13/430-432; Karâfî ez-Zahîre 13/280; İbn Kudâme el-Muğnî 1/115; İbn Âbidîn Reddü’l-muhtâr 6/751).