Dinimiz insanı maddî ve manevî zararlardan korumak için birtakım kurallar koymuş; bu amaçla necis kötü ve zararlı olan şeyleri yasaklamış; temiz güzel ve faydalı olanları da helal kılmıştır (el-Bakara 2/168 173; el-A‘râf 7/157). Kur’ân-ı Kerîm’de “Allah size ancak leş kan domuz eti ve Allah’tan başkası adına kesileni haram kıldı…” (el-Bakara 2/173; el-Mâide 5/3; el-En‘âm 6/145; en-Nahl 16/115) buyrularak domuzun necis olduğu ve etinin de haram kılındığı açıkça ifade edilmiştir. Her ne kadar bu âyet-i kerîmelerde domuzun etinin haram kılındığından söz edilmiş ise de En‘âm sûresinin 145. âyetinde geçen “rics” kelimesi ile A‘râf sûresinin 157. âyetinde yer alan “(Allah) onlara pis ve murdar olan şeyleri haram kılar.” ifadelerini birlikte değerlendiren İslâm âlimleri domuzun sadece etinin değil bütün cüzlerinin necis olduğunu ifade etmişlerdir (Kâsânî Bedâʾi 5/142 305).
Hz. Peygamber (s.a.s.) içki leş put ve domuzun satımının Allah ve Resûlü tarafından kesinlikle yasaklandığını bildirmiştir (Buhârî Büyûʽ 112 [2236]; Müslim Müsâkât 71 [1581]).
Konuyla ilgili bu âyet ve hadislere dayanan İslâm âlimleri; domuzun Müslümanlar açısından mütekavvim (dinin mal kabul edip haram kılmadığı) bir mal olmadığını mal olmayan bir şeyin Müslümanın mülkü olamayacağı gibi akde de konu olamayacağını bu sebeple satışının geçersiz ticaretinin haram olduğunu söylemişlerdir (Kâsânî Bedâʾi 5/142 305; Mevsılî el-İhtiyâr 2/23; İbn Abdilber el-Kâfî 2/675; İbn Rüşd Bidâyetü'l-müctehid 3/146). Buna göre domuzun yetiştirilmesi de satılması da haramdır. Dolayısıyla domuz üretimi veya ticaretinden elde edilen kazanç da haramdır.