Âdet ve lohusalık hâlindeki bir kadının namaz kılması ve oruç tutması haramdır. Bu durumdaki kadının namazı ve orucu sahih olmaz. Fakihler bu konuda görüş birliği içindedirler (Şâfiî el-Ümm 1/76-77; Sahnûn el-Müdevvene 1/151; Haddâd el-Cevhera 1/29; İbn Hazm el-Muhallâ 1/380; Merğinânî el-Hidâye 1/33-34; İbn Kudâme el-Muğnî 1/223-224; İbn Âbidîn Reddü’l-muhtâr 2/371; Şevkânî es-Seylü’l-cerrâr 1/300). Âdet süresince terk edilen namazların kazâ edilmeyeceği oruçların ise temizlendikten sonra tutulacağı hususlarında da bütün mezheplerin görüş birliği vardır (İbnü’l-Münzir el-İcmâ‘ 47-48; Nevevî Şerhu Müslim 4/26; San‘ânî Sübülü’s-selâm 1/105; Cezîrî el-Mezâhibü’l-erbe‘a 1/123).
Söz konusu icmânın dayanağı Hz. Peygamber'in (s.a.s.) hadisleri ve sahabe uygulamasıdır. Nitekim Hz. Âişe bu konuda kendisine sorulan bir soru üzerine; Resûlullah döneminde âdet gördüklerinde tutmadıkları oruçları kaza etmekle emrolunduklarını kılmadıkları namazları ise kaza etmekle yükümlü tutulmadıklarını söylemiştir (Buhârî Hayız 20 [321]; Müslim Hayız 69 [335]).