Ölen kişinin arkasından ağlamak Allah’ın lütfettiği merhamet duygusunun bir tezahürüdür. Hz. Peygamber (s.a.s.) de oğlu İbrahim ölünce ağlamış yine ölmek üzere olan torunu kendisine haber verilince gözlerinden yaşlar gelmiştir. Sebebi sorulunca da “Bu Allah’ın rahmetidir onu kullarının kalplerine koymuştur. Allah ancak merhametli olan kullarına merhamet eder.” (Buhârî Cenâiz 43 [1303]; Müslim Cenâiz 11 12 [923 924]; Ebû Dâvûd Cenâiz 28 [3125]) buyurmuşlardır. Ancak ölüm olayından sonra arkada kalanların bağırıp çağırarak üstlerini başlarını yırtarak ağlamaları caiz değildir. Hz. Peygamber (s.a.s.) “Musibete uğradığında yakasını-paçasını yırtan yüz ve yanaklarına vuran câhiliye işlerine çağıran kimseler bizden değildir.” (Ebû Dâvûd Cenâiz 29 [3128]); “Elleri ile yüzüne vuran yüzünü tırmalayan yakasını-paçasını yırtan kendisinin helak olması ve belaya uğraması için dua eden kadını/kişiyi Allah rahmetinden uzak etsin.” (İbn Mâce Cenâiz 52 [1584]) buyurmuştur.