Bilindiği gibi namaz dinimizin ifasını emrettiği ibadetlerin en önemlisidir. Kelime-i şehâdetten sonra İslam binasının üzerine kurulduğu beş esastan birincisidir. Akıllı ve ergenlik çağına ulaşan her Müslümanın namaz kılması farzdır. Namaz uyuyakalmak unutmak ve baş ile de olsa îma ile kılamayacak kadar hasta olmak gibi meşru bir mazeret bulunmadıkça kazaya bırakılamaz. Hz. Peygamber (s.a.s.) “Biriniz uyuyakalır veya unutur da bir namazı vaktinde kılamaz ise uyandığı veya hatırladığı vakit kılsın.” (Buhari Mevakit 37; Muslim Mesacid 314-316) buyurmuştur.
Meşguliyeti çok olmak aile fertlerinin geçimini sağlamak için yapılan çalışma ve yolculuk gibi durumlar namazın ertelenmesi için özür sayılmaz. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulur: “Öyle adamlar vardır ki onları ne bir ticaret ne bir alışveriş Allah’ı anmaktan namazı dosdoğru kılmaktan ve zekât vermekten alıkoyabilir. Onlar dehşetinden kalplerin ve gözlerin ters döneceği günden korkarlar.” (Nur 24/37)
İşverenin veya iş yerinde sorumluluk alan kimsenin namaz kılmak isteyen memurlarına ve işçilerine Cuma namazını ve beş vakit namazı kılabilme imkânını sağlaması gerekir. Ancak çalışanın da işini aksatmaması ve iş disiplininin korunması açısından işverenin veya amirlerin iznini alması uygun olur. İzin verilmemesine rağmen kılınan namaz geçerlidir. Namaz kılma imkânı bulunmayan bir yerde çalışan kimsenin bu imkânı bulabileceği bir iş araması uygun olur. Eğer çalışanlar aramalarına rağmen başka bir imkân bulamazlar ise; öğle ile ikindiyi ya ikindiyi öne alarak öğle vaktinde ya da öğleyi geciktirerek ikindi vaktinde; akşam ile yatsıyı da yatsı vaktine geciktirerek veya yatsıyı akşam vaktine alarak (cem ederek/birleştirerek) kılabilirler. Fakat bunun bir zaruret hükmü olduğunu hatırdan çıkarmazlar.
Namazı cem ederek de kılma imkânı bulamayanlar kılamadıkları namazları ilk fırsatta kaza ederler. Bu bağlamda yatsıdan sonra da kaza ederler ve ayrıca tövbe istiğfarda bulunurlar.