Kur’ân-ı Kerîm ilâhî kelâm olduğu için ona karşı hürmetsizlik anlamına gelecek her türlü tutum ve davranıştan kaçınılması gerekir. Bu itibarla eski ve yıpranmış olan Mushafların lafza-ı celâlin (Allah lafzının) veya âyetlerin yazılı olduğu kitapların ve sayfaların imhasında da saygısızlık olarak değerlendirilebilecek davranışlardan uzak durulmalıdır.
Hanefî ve Hanbelî âlimler eskimiş yıpranmış veya okunamayacak hâlde olan Mushafları ya da Allah lafzının ve Kur’ân âyetlerinin yazılı olduğu kâğıtları ve kitapları toprağa gömmek gerektiğini belirtmişlerdir (Haskefî ed-Dürrü’l-Muhtâr 30; İbn Teymiyye Mecmu‘u’l-Fetâvâ 12/599; Buhûtî Keşşâf 1/137). Diğer bazı âlimler ise istifade imkânı kalmamış olan Mushafların Hz. Osman’ın uygulamalarından hareketle Kur'ân'ın hürmetine uygun bir şekilde yakılabileceği görüşündedirler (Buhârî Fedâilu’l-Kur’ân 3; Beyhakî Şu‘abü’l-Îmân 3/154; Zerkeşî el-Burhân 2/106; Süyûtî el-İtkân 2258).
Bu yöntemlerin yanı sıra günümüzde Mushaflar Kur'ân-ı Kerîm’in saygınlığına halel gelmeyecek şekilde geri dönüşüme gönderilebilir. Bu itibarla Diyanet İşleri Başkanlığı’nın uygun göreceği bir usulle geri dönüşümde değerlendirilmek üzere Mushaflar cami görevlilerine veya müftülüklere teslim edilebilir.