Hanefî Şâfiî ve Hanbelî mezhepleri ile Mâlikî mezhebindeki ağırlıklı görüşe göre âdet lohusalık veya cünüp hâlindeki kimselerin Mushaf’a dokunmaları caiz değildir. Bu konuda genel olarak “O elbette değerli bir Kur’ân’dır. Korunmuş bir kitaptadır. Ona ancak tertemiz olanlar dokunabilir. Âlemlerin Rabbi’nden indirilmedir.” (el-Vâkıa 56/77-80) âyetleri ile Hz. Peygamber’in (s.a.s.) Amr b. Hazm’a yazdığı mektuptaki “Kur’ân’a temiz olandan başkası dokunmaz.” (Muvatta’ Kur’ân 1) ve “Cünüp kimse ve âdetli kadın Mushaf’tan hiçbir şeye dokunamaz.” (Serahsî el-Mebsût 3/152) rivâyetleri delil olarak kullanılmıştır (Aliyyü’l-kârî Fethu bâbi’l-‘inâye 1/143-144; Mâverdî el-Hâvî 1/384; Râfiî el-‘Azîz 1/293; İbn Kudâme el-Muğnî 1/106 el-Kâfî 1/135; Karâfî ez-Zehîra 1/378).