Kişinin temiz bakımlı ve düzgün görünümlü olması dinimizin tavsiye ettiği hususlardandır. Saç sakal ve bıyık bakımı bu bağlamda değerlendirilmelidir. Saçı temizlemek yıkamak koku sürmek taramak ve boyamak Hz. Peygamber’in teşvik ettiği hususlardandır (Buhârî Ehâdîsü’l-enbiyâ 50 [3462]; Libâs 67 [5899]; Müslim Libâs 80 [2103]). Buna göre başkalarını yanıltma kastı olmaksızın saç sakal ve bıyık boyanabilir (Mübârekpûrî Tuhfetü’l-ahvezî 5/353-361 [1752-1753]).
Erkeğin saçını siyah dışındaki kına rengi gibi renklere boyaması câiz ise de siyah renge boyaması mekruh görülmüştür. Mekke’nin fethi günü Hz. Ebû Bekir’in yaşlı babası Ebû Kuhâfe’nin saçlarının beyazlaştığını gören Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: “Bu beyaz saçın rengini değiştiriniz ve siyahtan sakınınız.” (Müslim Libâs 79 [2102]).
Ancak saçı beyazlaşan kimse genç olursa siyaha boyamasında da bir sakınca görülmemiştir. Çünkü bu durumda siyaha boyanan saç tabii hâline dönüşmüş olacaktır. Nitekim Sa’d b. Ebî Vakkâs Ukbe b. Âmir Hasan Hüseyin ve Cerîr gibi sahâbîlerin bunu uyguladıkları nakledilmektedir (Şevkânî Neylü’l-evtâr 1/154-155 [143]).
Kadınlar için ise bir sınırlama yoktur. Bu konuda dikkat edilmesi gereken husus kadının saçını ve vücudunun diğer mahrem yerlerini yabancı erkeklere göstermemesidir.
Boya saç üzerinde kimyasal bir tabaka oluşturup suyun temasına engel olmadıkça guslü ve namaz abdestini engelleyici bir unsur değildir (İbn Âbidîn Reddü’l-muhtâr 1/154).