İfk hadisesinde Efendimizin (asm) tutumunu bir çok kitapta okudum. Aişe validemiz orada çok yıpranmış. Efendimiz neden direkt eşinden yana tavır koymadı onu ailesine gönderdi? Olayı baştan sona kadar okuduğumuzda Efendimiz eşini yıpratmış görünmüyor mu? Bu tutumun hikmetlerini öğrenmek istiyorum. Bir çok kaynakta şöyle bir cümle okudum. "Şu sizinkinden ne haber?" Bunu Efendimiz (asm) eşine söylüyor; ne demek istiyor?

Değerli kardeşimiz

Peygamberimiz (asm) de bir beşerdi. Başına gelen hadiselerden dolayı o da üzülür ve sevinirdi. Nitekim oğlu Hz. İbrahim'in vefatında kabri başında ağlamıştır.

İfk hadisesi de Hz. Aişe (ra)'ye atılmış çirkin bir iftiradır. Elbette ki Resulullah (asm)'ın böyle bir hadiseden etkilenmemesi düşünülemez.

Peygamberimizin bu konuda Hz. Aişe (asm) validemize bir baskı uygulamadığı da açıktır. Nitekim Hz. Aişe (ra) bu olayı uzun bir müddet sonra başkalarından duymaktadır.

Resûl-i Ekrem Efendimiz (asm) zevcesi Hz. Âişe (ra)'nin böyle bir isnaddan uzak olduğunu çok iyi biliyordu. Ancak böylesine hâince ve sinsice plânlı bir iftiranın halk arasında yayılması kendisini son derece üzmüştü. Bu Hz. Âişe (ra)'ye karşı ister istemez tavrını değiştirmesine sebep olmuştu. Nitekim mescidde irad ettiği hutbede bunu açıkça ifade ediyordu:

"Ey Müslümanlar cemâatı! Âilem aleyhindeki iftirasıyla beni üzüntüye düşüren bir şahsa karşı bana kim yardım eder? Halbuki vallahi ben âilem hakkında hayırdan başka bir şey bilmiyorum. İftiracılar öyle bir adamın ismini de ileri sürdüler ki ben onun hakkında da hayırdan başka bir şey bilmiyorum."(Sîre III/312; Müslim VIII/115i Tirmizî V/332)

İlave bilgi için tıklayınız:

İFK OLAYI

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi