Hocam az önce bir sohbetinizi dinledim. Anne babanız müşrik de olsa seveceksiniz dediniz. Benim babam çocukluğumuzda hiç yoktu yanımızda. Parası varken yedirmedi giydirmedi.

İstanbul’da yaşardı. Biz Yozgat’taydık annem babaannem dedem ve kardeşimle. Babam yılda bir kez bazen üç yılda bir kez gelirdi el gibi. Ben on iki yaşıma kadar babama baba diyemedim. Evde bir yabancı var gibi olurdu hep. Anneme çok kötülük etti alkolikti. Geldiğinde odanın birinde o alkol alır diğer odada ben namaz kılardım. Milletin hayır fitresiyle okudum öğretmen oldum. Şimdi ne zaman halini hatırını sorsam para istiyor. Evliyim ve çocuklarım var. Kendisi yine tek yaşıyor. Anneme de ben bakıyorum. Para pul göndermez. Benden para istiyor ama olmuyor ona verecek param çoğu zaman. Yok deyince açıyor ağzını yumuyor gözünü. Ben de görüşmek istemiyorum. Geçmişi unutamıyorum. Simdi ben böyle bir adamı nasıl seveyim? İçimde her şeyi bitirdi.

Allah Teâlâ yüreğine huzur indirsin kızım.

Sen öncelikli olarak:

- Eşin ve aileni düşün.

- Annene elinden gelen desteği yap.

Babanı da aç kaldı düzeye geldiğinde himayene almaya çalış. Bunu da elinden geldiği kadar yapacaksın. Babana karşı dilinle ve elinle bir kötülük ulaştırma. Sus ve sabret.

Gerisini de Allah’a havale et. O istediği kadar ağzını açsın ne derse desin. Sen rahat ol. Allah’a emanet olasın.