Değerli kardeşimiz

Zekeriya Aleyhisselâm; 92 veya 99 ya da 120 yaşında zevcesi de 98 yaşında bulunduğu sırada idi ki ne zaman Hz. Meryem'in Mesciddeki odası­na uğrasa onun yanında kış mevsiminde yaz meyvesi yaz içinde de kış meyvesi bulur ona:

"Ey Meryem! Bu sana nereden geliyor?" diye sorar o da: "Bu Allah tarafından!" diye cevap verirdi.

Zekeriyâ Aleyhisselâm Hz. Meryem'e böyle kış mevsiminde yaz meyvası yaz içinde de kış meyvası ihsan edildiğini görünce:

"Meryem'e bunu yapan benim zevcemi de doğum yapmağa elverişli yap­mağa kadirdir!" diyerek kendisine bir oğul ihsan buyurması için Yüce Allah'a dua etti.

Bu husus Kur'ân-ı Kerim'de şöyle açıklanır:

"Zekeriya'yı da (an!). Hani o Rabb'ine: 'Rabbim! Beni yalnız başıma bırakma! Sen Vârislerin en hayırlısısın!' diye niyaz etmişti.

Biz onu(n)da (bu duasını) kabul ve kendisine Yahya'yı ihsan ettik.

Zevcesini (doğurmaya) sâlih (elverişli) kıldık.

Hakikat (bütün) bunlar (bu peygamberler) hayr işlerinde yarışırlar umarak ve korkarak bize dua ederlerdi.

Onlar bizim için derin saygı gösterenlerdendi."

"(Bu) Kulu Zekeriya'ya Rabbinin rahmetini anışıdır:

O Rabbine gizlice niyaz ettiği zaman:

Ey Rabb'im! Hakîkatan. ben... Benim kemiğim yıprandı. Başımın saçı tutuştu (saçlarım ağardı ihtiyarladım) Rabb'im! Ben sana ne dua etmişsem bedbaht (ve mahrum) olmadım. Hakikaten ben kendimden sonra yerime gelecek akrabamdan endişeye düştüm. Zevcem de kısırdır. Binâenaleyh bana tarafından (ve kendi sulbümden) bir oğul ihsan et! Ki bana da mirasçı olsun Yâkub Hanedanına da mirasçı olsun. Rabbim! Sen onu rızana kavuştur!" (Meryem 19/2-6)

Orada Zekeriya Rabb'ine:

Rabb'im! Bana senin tarafından çok temiz bir zürriyet ihsan et! Muhakkak sen duayı hakkıyle işitensin! diye dua etti.

O Mihrapta durup namaz kılarken Melekler ona (şöyle) seslendi:

"Gerçekten Allah sana kendisinden bir Kelime'yi (Kün emrile yaratılan İsa'yı) tasdik edici bir Efendi nefsine hâkim ve Şilinlerden bir peygamber olmak üzre Yahya'yı müjdeler!'

"(Allah): Ey Zekeriya! Hakikatan sana Yahya adında bir oğul müjdeleriz ki bundan önce biz ona hiç bir (kimseyi) adaş yapmamıştık!" buyurdu. (Zekeriya):

Rabb'im! Benim nasıl bir oğlum olabilir ki? Zevcem bir kısırdır. Ben ise ihtiyarlığın son haddine varmışım! dedi. "...(Allah):

Öyledir. (Fakat) Allah ne dilerse yapar!" buyurdu. (Zekeriya):

Ey Rabb'im! Bana (bu hususta) bir nişan ver! dedi. (Allah): senin nişan'ın: sapa sağlam olduğun halde sâde bir işaretten başka üç gece insanlarla konuşamaman insanlara üç gün söz söylememendir.

Bununla beraber Rabb'ini çok an ve akşam sabah onu   Tesbih et!" buyurdu.

Derken (Zekeriya) Mescidinden kavminin karşısına çıkıp onlara:

Sabah akşam Tesbihde bulununuz!" diye işaret verdi." (Meryem 19/8-11)

(M. Asım Köksal Peygamberler Tarihi)

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi