Değerli kardeşimiz

Hz. ZÜLKİFL (a.s)

Kur'ân'da adı geçen peygamberlerden biri.

Kur'ân'da iki yerde kendisinden bahsedilmektedir: "İsmâil İdris ve Zülkifl hepsi sabredenlerdendi. Onları rahmetimize soktuk. Şüphesiz onlar salih olanlardandı" (el-Enbiyâ 21/85 86).

Âyette geçen "Zülkifl" adı değil lakabıdır ve "nasib ve kısmet sahibi" anlamına gelir. Fakat burada dünyevî zenginliği değil onun üstün kişiliğini ve âhiretteki derecesini kastetmek için kullanılmıştır. Onun gerçek adı hakkında çok farklı rivayetler vardır. Yahudiler O'nun İsrailoğullarının esâreti sırasında peygamber tayin edilen ve vazifesini Habur ırmağı yakınlarında bir bölgede yapan Hereksel olduğunu iddia etmişlerdir. Âlimlerin bir kısmı da onun Eyyub (a.s)'ın kendisinden sonra peygamber olan Bişr adındaki oğlu olduğunu söylemişlerdir. Fakat bu görüşlerin hiç biri kesinlik derecesine sahip değildir.

Zülkifl (a.s)'ın peygamber olmadığını söyleyenler olmuşsa da âlimlerin ekseriyetine göre peygamberdir ve makbul olan görüş de budur.(1)

Yüce Allah Eyyûb (a.s)'in kıssasını arzettikten sonra peygamberlerinden bazılarını anmış ve onları övmüştür. İnsanları tevhide çağıran Allah'ın sevgi ve övgülerini kazananlardan biri de bu peygamberlerden biri de Zülkifl (a.s)'dir. Bu konudaki âyetlerin meâli şöyledir:

"Kuvvetli ve basiretli kullarımız İbrahim'i İshâk'ı ve Yâkub'u da an. Biz onları ahiret yurdunu düşünme özelliğiyle temizleyip kendimize halis (kul) yaptık. Onlar bizim yanımızda seçkinlerden hayırlılardandır. İsmâil'i Elyesâ'ı Zülkifl'i de an. Hepsi de iyilerdendir." (Sad 38/45 46 47 48).

Taberî'de yer alan bir rivayete göre Zülkifl (a.s) Şam'da otururdu. Oradaki halkı Allah'a inanmaya O'na ibadet etmeye ve dürüst bir şekilde yaşamaya çağırdı ve orada vefât etti.(2)

Zülkifl Aleyhisselâm'a; Rum toprağındaki halk iman ettiler tâbi oldular ve kendisini doğruladılar.

Bunun üzerine Yüce Allah onlara Allah yolunda cihad etmelerini emredince bunu yerine getirmekten kaçındılar ve zaa'f gösterdiler:

"Ey Bişr! Biz hayatı sever ölümü sevmeyiz. Bununla beraber Yüce Allâh’a ve Onu Resulüne âsi olmaktan da hoşlanmayız. Eğer ömürlerimizi uzatmasını ve ancak biz dilediğimiz zaman bizi öldürmesini Allâh'dan dilersen Ona ibadet ve Onun düşmanları ile cihad ederiz!" dediler.

Zülkifl Aleyhisselâm onlara:

"Siz benden büyük bir şey istediniz. Bana ağır teklifte bulundunuz." dedi.

Sonra kalkıp namaz kıldı ve:

"Ey Allah'ım! Sen Elçilik vazifelerini tebliğ etmemi bana emrettin tebliğ ettim.

Düşmanlarınla cihad etmemi emrettin.

Sen de biliyorsun ki ben kendimden başkasına güç yetirmeğe mâlik değilim.

Kavmimin bu hususta benden istediklerini Sen benden daha iyi biliyorsun.

Beni benden başkasının günahı ile muâhaze etme!

Ben Senin gazabından rızâna ukubetinden affına sığınırım!" dedi.

Yüce Allah Zülkifl Aleyhisselâma:

"Sen kavmine benim onlar için seçtiğimin kendilerinin kendileri için seçtiklerinden daha hayırlı olduğunu öğretmedin mi?" diye vahy etti.

Bunun üzerine onlar ecelleri sonunda ölmeye razı oldular ve ecellerinde öldüler.

Zülkifl Aleyhisselâm Şam'da vefat etti. Vefat ettiği zaman yetmiş beş yaşında idi. Ona ve bütün peygamberlere selâm olsun! (3)

Kaynak:
(1) el-Kurtubî el-Cami'li Ahkâmi'l-Kur'ân Kahire 1967 XI 327 vd.; el-Alusî Ruhu'l-Meânî Beyrut t.y. XVII 82; el-Mevdudî Tefhimu'l-Kur'ân İstanbul 1991 III 327.
(2) et-Taberî Tarih Mısır 1326 I 167.
(3) bk. Sâlebi-Arais s. 164; Taberî-Tarih c.1 s.167 Hâkim-Müstedrek C.2.S.582; ibn.Esîr-Kâmil c.1 s.136; İbn.Asakîr-Tarih c.5 s.269;Muhyiddin b. Arabî-Muhadaratülebrar c.1 s.128; M. Asım Köksal Peygamberler Tarihi Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 1/323-324.

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi