- Bizim Allah´tan razı olmamız nefsimizin mutmain / tatmin olması haddimizi aşmak değil midir?

Değerli kardeşimiz

Önce şunu belirtelim ki ayette meal olarak yer alan  “razı olmuş nefis” ifadesinde nefsin/insanın kimden razı olduğuna dair herhangi bir açıklama yoktur. Bu sebeple bu ifadeyi “Allah’tan razı olmak” şeklinde yorumlamak ayetin ifadesinden anlaşılması gereken zorunlu ve tek bir açıklama şekli değildir.

Nitekim tefsirlerin önemli bir kısmında “Nefsin razı olması”nı onun kendisine verilen nimetlere razı olması veya kendi içinde hoşnutluk duyması şeklinde açıklanmıştır(bk. İbn Kesir Beyzavî Kurtubî İbn Aşur ilgili ayetin tefsiri).

Bununla beraber bu ifadeyi “nefsin/kişinin Allah’tan razı olması” şeklinde anlamakta da bir sakıncanın olduğunu düşünmüyoruz. Allah’ı sevdiğimiz gibi ondan hoşnut da oluyoruz ondan razı da oluyoruz.

Problem rıza kavramını algılama biçimindedir. Halbuki Allah’ın sıfatları ile insanların sıfatları arasında fark olduğu gibi Allah’ın rızası ile insanın rızası narasında da fark vardır.

"Allah’ın insandan razı olması" demek onu pek çok lütuf ve ikramlarına mazhar kılması demektir. Oysa "insanın Allah’tan razı olması" -bu açıdan- Allah için hiçbir değer ifade etmez ona bir iyilik yapma gibi bir hususa işaret etmez.

Bununla beraber insanın -dünyada da- Allah’tan razı olması insanın kendisi için bir değer ifade etmektedir. Allah’tan razı olmak bir manada Allah’ın kaderine onun hükümlerine razı olmak demektir.

Bu ayette ise özellikle Allah’ın kendisine karşı gösterdiği lütuf merhamet kendisine yaptığı ihsan ve ikramlarından duyduğu memnuniyeti minnettarlığı ifade etmektedir.  Nitekim bazı tefsirciler bu ifadeyi “Allah’ın kendisine verdiği nimetler sebebiyle nefsin ondan razı olduğu.” şeklinde açıklamıştır(bk. Nesefî ilgili ayetin tefsiri).

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi