- Hafızların Kur'an ile amel ettikleri takdirde kaç kişiye şefaat hakkı vardır?
- Bu kişilerin akraba olması şart mıdır?       

Değerli kardeşimiz

Kur'an'ı hakkıyla okumanın anlamı onu yaşamak ve sanki yaşayan Kur'an olmak demektir. Bu anlamda bir Kur'an okuyucusu bunun mükafatını önce kendisi alacaktır. Nitekim şu rivayet bu konuda hem Kur'an okumanın anlamını hem de onun nasıl şefaat edeceğini açıklaması açısından son derece önemlidir:

“... Canı çıkacağı zaman Kur’an gelir ve başının ucunda durur. Onlar ölüyü yıkayıp işleri bitince Kur’an içeri girip kefeni ile göğsü arasına girer. Kişi kabrine konu­lunca Münker ve Nekir melekleri geldiğinde Kur’an çıkar ve onların arasına girer. Melekler Kur’an’a: 'Bizi bırak onu sorguya çekmek istiyoruz.' derler. Kur’an: 'Allah'a yemin olsun ki ben ondan asla ayrılmam!' der. Öyle ki Kur’an her şeye müdahale eder ta ki kişi cennete gi­rinceye kadar."

"Sonra da Kur’an: 'Beni tanıyor musun?' der. Kişi: 'Hayır tanımıyorum!' der. Kur’an: 'Gece gündüz beni okuduğun Kur'an’ım! Seni şehvetle­rinden kötü şeyleri işitmekten harama bakmaktan koruyanım. Dostlar arasında beni en sadık dost olarak bulurdun. Kardeş­ler arasında beni en sadık kardeş olarak bilirdin. Sana müj­deler olsun Münker ve Nekir sorgusundan sonra asla hiçbir keder ve üzüntü sana gelmeyecektir...'” (Haris İbn-i Hacer el-Askalani Metalibu Aliye Tevhid Yayınları: 3/200/202)      

Peygamberimiz (asm) Kur'an-ı Kerim'in korunması ve tebliği konusunda gereken hassasiyeti kendisi gösterdiği gibi ashâbını da bu konuda yönlendirmiş; Kur'an'ın ezberlenmesini ve öğretimini teşvik etmiştir. O (asm) Kur'an okuyan ve onunla amel edenlerin gıpta edilecek kimseler olduklarını (1) her harfine karşılık on sevap kazanacaklarını (2) okudukları ayetlerin kıyamette onlar için birer nur olacağını(3) ve derecelerini yükselteceğini (4) Kur'an'ın onlara şefaat edeceğini (5) dünyada da kendilerini için huzur kaynağı olacağını(6) ve ayrıca Kur'an dinlemenin de sevap kazandıran güzel bir davranış olduğunu(7) bildirmiştir.

Kur'an öğrenen ve onu öğretenlerin en hayırlı kimseler olduklarını(8) açıklayan Allah'ın Elçisi (asm) Kur'an'ı ezberleyen ve onunla amel eden hafızlara da ayrı bir değer vermiş ve onların Allah'ın ehli ve seçkin kulları(9) ve meleklerle beraber olduklarını (10) cennete gireceklerini ve ayrıca aile fertlerinden cehenneme girmeyi hak etmiş on kişiye şefaat edeceklerini(11) bildirmiştir.

Bütün bunlardan başka Peygamberimiz (asm)'in irşad imâmet ve yöneticilik görevi vereceği kimselerde Kur'an'ı en çok bilenleri tercih etmesi de bu konuya verdiği önemin delili olmaktadır. Meselo o (asm) Tebûk seferinde (9/630) Mâlik b. Neccâr Oğullarının sancağını Zeyd b. Sâbit'e vermiş ve:

"Zeyd Kur'an'ı çok iyi bilir. Kur'an ise mukaddemdir (önde ve önceliği olandır)." buyurmuştur.(12)

"Kur’an okumaktan maksat onu anlamak onu düşünmektir. Onun inceliklerini bulmak onunla amel etmektir." Kur’an’ı ezbere bilen ama onu anlamayan içindekilerle amel etmeyen kimse harflerini ok gibi doğrultsa da Kur’an ehlinden değildir. Çünkü iman amellerin en faziletlisidir. İşte iman meyvesini verecek olan da Kur’an’ı anlayarak ve düşünerek okumaktır.

Kur’an’ı ezberlemek sadece muhafazası için değil hem dünya hem de ahiret saadetine ermek anne baba ve yakınlarımıza şefaat edebilme şerefine nâil olmaktır.

Hz. Ali (ra) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:

"Kim Kur'ân'ı okur ezberler helâl kıldığı şeyi helâl kabul eder haram kıldığı şeyi de haram kabûl ederse Allah o kimseyi cennete koyar. Ayrıca hepsine cehennem şart olmuş bulunan âliesinden on kişiye şefaatçi kılınır."(Tirmizî Fedâilü'l-Kuran 13; İbn Mâce Mukaddime 17.)

Bir başka hadiste ise şöyle denilmetedir:

“Günde iki yüz ayeti düşünerek okuyan birisi kendi çevresindeki yedi kabire (ölen kimseye) şefaat edebilir.” (el-Burhan (Zerkeşi) I  462; Kenz-ul Ummal I 477.)

Buna göre Allah dilerse sadece akrabalarına değil diğer müminlere de şefaat etme hakkı verebilir. Önemli olan Kur'an'ı okumak dinlemek hafız olmak ve o Kur'an'a uygun olarak hayat sürmektir.

Dipnotlar:

1. Buhârî Fedâilü'l-Kur'an 17 20; Müslim Salâtü'l-Müsâfirîn 243 266-268.
2. Tirmizî Fedâilü'l-Kur'an 16; Dârimî Fedâilü'l-Kur'an 1.
3. Ahmed b. Hanbel el-Müsned II/341.
4. Ebû Dâvûd Vitr 20; Tirmizî Fedâilü'l-Kur'an 18; İbn Mâce Edeb 52; Ahmed b. Hanbel age II/192 471 ve III/40.
5. Müslim Salâtü'l-Müsâfirîn 252.
6. Ebû Dâvûd Vitr 20; Tirmizî Kıraat 12; İbn Mâce Mukaddime 17.
7. Buhârî Fedâilü'l-Kur'an 31; Müslim Salâtü'l-Müsâfirîn 247-248.
8. Buhârî Fedâilü'l-Kur'an 21; Ebû Dâvûd Vitr 14; Tirmizî Fedâilü'l-Kur'an 15; İbn Mâce Mukaddime 16.
9. İbn Mâce Mukaddime 16; Ahmed b. Hanbel age III/127.
10. Müslim Salâtü'l-Müsâfirîn 244; Ebu Dâvûd Vitr 14; Tirmizî Fedâilü'l-Kur'an 13.
11. Tirmizî Fedâilü'l-Kur'an 13; İbn Mâce Mukaddime 17.
12. Buhârî Ezan 54; Müslim Mesâcid 289-291.

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi