Değerli kardeşimiz

Kur’an’da Arapça dışında başka lisanlardan kelimelerin olup olmadığı hususu eskiden beri âlimler arasında tartışma konusu olmuştur. Tabii ki bu kelimeler bir elin parmaklarını geçmez.

Kur’an’da Arapça dışında bazı yabancı kelimelerin bulunduğunu söyleyenler dahil hiç kimse Kur’an’ın Arapça indirildiğine dair gerçeğe karşı çıkmamış ve çıkamaz da... Çünkü böyle bir düşünce Kur’an’ı tekzip etmek anlamına gelir ki küfürdür.

Taberî gibi Kur’an’da Arapçadan başka kelimelerin bulunmadığını söyleyenlere göre mevcut bazı yabancı kelimler olsa bile bunlar Arapça dilinde de var olanlardır. Çünkü tarih içerisinde milletlerin birbirinden etkilenmiş olmaları kültür alış-verişinde bulunmaları kelime alıp vermeleri kaçınılmazdır. Bu sebeple Kur’an’da var olan ve yabancı kelime olduğu iddia edilen o kelimelerin o dillerden Arapça’ya geçmesi muhtemel olduğu gibi Arapça’dan da onlara geçmesi de muhtemeldir. Şekli ne olursa olsun bu kelimeler diller arasında müşterek kullanılan lafızlardır.

Demek ki yabancı kelimelerin Kur’an’da bulunması onun Arapça olmadığı anlamına gelmez. Şimdi biz Türkçe’de onlarca yabancı kelime kullanıyoruz. Bununla beraber hiç kimse kalkıp da bizim konuştuğumuz dil veya yazdığımız kitap Türkçe değildir demiyor ve diyemez. Bir İncil kelimesi var diye Kur’an’ın Arapça olduğu gerçeğine karşı çıkmak akıl izan ve insafla açıklanacak türden bir şey değildir.

Kaldı ki "İncil" kelimesinin aslı Latince’de "Esancıliyum" olup güzel haber müjdeli haber anlamında olduğunu söyleyenler bulunduğu gibi bu kelimenin Yunancada "Avaneyliyun" şeklinde olup edebî lafız mânâsına geldiğini ifade edenler de olmuştur. Asrımızın bilgileri çerçevesinde hazırlanan bazı lügat kitaplarında da İncil'in Yunanca’da müjde anlamında olduğu yazılıdır.

Bazı alimler  İncil (Avangel)'in müjde anlamındaki bu ismi almasının onun Hz. Peygamber (asm)'in geleceğini müjdeleyen bir kitap olması ile yakın ilişkisi olduğunu söylemişlerdir.(bk. Niyazi Beki Kur’an’da İsimlerin Esrarı)

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi