Değerli kardeşimiz

"Siz şükredip iman ettikten sonra Allah ne diye sizi cezalandırsın ki? Allah şükredenlerin mükâfatlarını bol bol verir ve her şeyi hakkıyla bilir." (Nisa 4/147)

Ey insanlar siz şükreder ve iman ederseniz Allah size azabı ne yapacak? Çünkü azabın Allah tarafından konulmasının hikmeti inkâr ve küfürden çekindirmek şükür ve imana sevk içindir. Şu halde şükür ve iman hasıl olduktan sonra Allah kullarına azab edip de ne yapacak?

Halbuki Allah şâkir ve alîmdir: Şâkirdir yani azıcık bir taate büyük sevab ile karşılık verir. Alimdir yani pek büyük bir kadir (değer) bilendir şükür ve imanınızın kadrini bilir takdir eder. O halde ihlas ile tevbekar olup halini düzelten ve Allah'ın dinine sarılıp şükür ve iman yolunu tutanların mükafat ve sevabdan mahrum kalmaları nasıl tasavvur olunur?

Demek azab inkâr ve küfürde ısrar etmenin ve Allah'ın koyduğu hükümlere karşı gelmenin bir sonucu ve ilâhî bir hikmet meselesidir. Varlığın konuluşu ilâhî rahmet içindir şükür ve iman da bunun yoludur. İnkâr ve küfür ile Allah'dan kaçanlar bu yoldan sapmaya bu Hakk'ın koyduğunu bozmaya ve Allah ile mücadele etmeye savaşmış olduklarından dolayı Allah'dan ve Allah'ın rahmetinden uzaklaşmış olurlar. Allah'ın mülkünden dışarı çıkmak mümkün olmadığı için azab da işte bu meydana getirme işinin ve bu uzaklaşmanın gerekli bir sonucu olur.

Bu sonuç esasen doğru ile yanlış hayır ile şer güzel ile çirkin arasındaki fark ve üstünlüğe göre sıralanmıştır. Bu da Allah Teâlâ'nın vacib olan vücuduyla ortağının mümkün olmayışı arasındaki karşılıklı ilginin bir dalıdır.

Şu halde inkâr ve küfürden sonra da olsa şükür ve iman ile Allah'a yaklaşma yolu tutulunca artık azab için hiçbir sebep kalmaz. Şâkir ve alîm olan Allah muhakkak o şükür ve imanın mükafatını ihsan eder.

Şükür ve imandan sonra inkâr ve küfüre sapıp Allah'dan ve Allah yolundan kaçanlar azaba varacakları gibi inkâr ve küfürden sonra da olsa şükür ve iman yolunu tutup Allah'a doğru gidenler de muhakkak Hakk'ın rahmetine vasıl olurlar.

Şu halde hayat cereyanı yürüyüp dururken "Artık ben vazifemi yaptım." deyip de Allah'a karşı gururlanarak şükür ve imandan sonra saygısızlığa inkâr ve küfüre sapmak caiz olamayacağı gibi "Ben şimdiye kadar inkâr ve küfür yolunda dolaştım günahlara daldım bundan sonra kurtuluş imkânı kalmamıştır." diye ümitsiz olup da henüz fırsat eldeyken tövbe ve düzelmeden yüz çevirmek de caiz değildir. Derhal kötülüklerden tevbe edip şükür ve iman yolunu tutmalıdır. Zira Allah şükredenleri takdir eden ve her şeyi bilendir.

(Elmalılı Hamdi Yazır Hak Dini ilgili ayetin tefsiri)

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi