Değerli kardeşimiz

Her insan vicdanen bilir ki kendisinde iki ayrı hareket iki ayrı fiil söz konusudur. Bir kısmı ihtiyarî yani kendi isteğiyle iradesiyle ortaya çıkıyor. Diğer kısmı ise ızdırarî; yani tamamen onun arzusu iradesi dışında cereyan ediyor.

Meselâ; konuşması susması oturması kalkması birinci gruba; kalbinin çarpması boyunun uzaması saçının ağarması da ikinci gruba giren fiillerden. O birinci grup işlerde istemek bizden yaratmak ise Allah’tandır. Yâni biz cüz’i irademizle neyi tercih ediyor neye karar veriyorsak Cenâb-ı Hak mutlak iradesiyle onu yaratıyor. İkinci tip fiillerde ise bizim irademizin söz hakkı yok. Dileyen de yaratan da Cenâb-ı Hakk'tır. Biz bu ikinci gruba giren işlerden sorumlu değiliz. Yâni âhirette boyumuzdan rengimizden ırkımızdan cinsiyetimizden yahut dünyaya geldiğimiz asırdan sorguya çekilmeyeceğiz.

Aklını doğru çalıştıran bir insan bu kâinattaki her sistemin ve insan bedenindeki her organın en güzel ve en faydalı şekilde tanzim edildiğini düşünmekle şu sonuca varıyor: O hâlde ben görme işitme sıfatlarım gibi irade sıfatımı da bütün âlemlerin Rabbi olan Allah’ın razı olduğu biçimde kullanmalıyım. Ancak böylece o sıfatın hakkını vermiş ve ondan en iyi şekilde faydalanmış olurum.

İradelerini yine kendi iradeleriyle Allah’ın küllî iradesine tabi kılanlar sonsuz saadet menzili olan cennete gidiyorlar. Bu büyük sermayeyi nefisleri hesabına kullananlar ise ebedî azap menziline doğru yol alıyorlar.

Bu noktada şöyle bir soru hatıra gelebilir:

- Biz İlâhî iradeyi nasıl bileceğiz ki hareketlerimizi davranışlarımızı ona uygun kılalım?

Allah’ın razı olduğu işler ve hâller peygamberler ve kitaplarla insanoğluna bildirilmiş. Ama bu hususta bir zorlama da getirilmemiş. Yani insan bu dünyaya kendi iradesi dışında getirildiği hâlde ebedî yolculuğunda cennet ve cehennem şıklarından dilediğini tercih etmekte serbest bırakılmış.

İşte insan cüz’i iradesini yerinde kullanarak âhiret menzillerinden cenneti tercih edebiliyor. O saadet yurdunun yollarını Cenâb-ı Hak ilâhî iradesiyle çizmiş:

“İman edilecek” “ibadet yapılacak” “günahlardan sakınılacak” “istikametten sapılmayacak”...

Ama insanı bu iradeye uymakta zorlamamış. Nitekim Kur'an-ı Kerim'de “Dinde zorlama yoktur.” buyurulması ilâhî iradenin bu noktadaki en açık ve net bir ifadesidir. O hâlde insan kendi iradesini istikamet yolunda ve helâl dairesinde kullanırsa kazanacaktır. Aksi hâlde zararı çok büyük olur. 

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi