Şu’arâ Suresi - 101. ayet

ne de candan bir dostumuz.

Candan bir dostumuz da yok.

'Ne de candan-yakın bir dost.'

96,97,98,99,100,101,102. Orada putlarıyla çekişerek: "Vallahi biz apaçık bir sapıklıkta idik; çünkü biz sizi Alemlerin Rabbine eşit tutmuştuk; bizi saptıranlar ancak suçlulardır; şimdi şefaatçimiz, yakın bir dostumuz yoktur; keşke geriye bir dönüşümüz olsa da inananlardan olsak" derler.

“Candan bir dostumuz da yok.”

100, 101. Şimdi artık bizim ne şefaatçilerimiz var, ne de yakın bir dostumuz.

"Ne de yakın bir dost."

Ne de yakın bir sadîk

«ne de candan bir dost yok».

100,101. “Şimdi artık bizim, ne şefâatçilerimiz, ne de yakın bir dostumuz vardır!”

«Ne de yakın bir dost var.»

96, 97, 98, 99, 100, 101, 102. Orada putlarıyla çekişirken şöyle derler “Vallahi de, tallahi de biz besbelli bir sapıklık içinde imişiz! ”“Çünkü biz sizi Rabbülâlemin ile bir tutuyorduk. Ama bizi saptıranlar da, o mücrimler oldu. “Şimdi artık ne şefaatçimiz var bizim, ne candan bir dostumuz! ” “Ah! Ne olurdu, imkân olsa da dünyaya bir dönsek ve müminlerden olsaydık! ” [36, 56; 40, 47; 7, 53; 38, 64]*

Sıcak bir dost da yok..

Ve sıcak bir dostumuz da yoktur.

Cana yakın bir dostumuz da yok.

«Ne de candan, yakın bir dost.»

"´Nor a single friend to feel (for us).

Nor any loving friend.