- Peygamberimiz “Allah halifelerime rahmet etsin!” diye buyurmuş. “Halifeleriniz kimlerdir ey Allah’ın Resulü?” sorusuna Peygamberimizin onlar sünnetimi yaşayanlardır diye cevap vermiş.
- Bu bilgiyi çok yerde görüyorum hadisin tamamı nasıldır?

Değerli kardeşimiz

Konuyla ilgili bir rivayet şöyledir:

Hz. Peygamber (asm) Efendimiz "Allah halifelerime rahmet etsin!" diye dua etti. Ashab-ı kiram "Halifeleriniz kimlerdir ey Allah’ın Resulü?" diye sorunca Allah’ın Elçisi Efendimiz (asm) şu cevabı verdi:

 "Onlar sünnetimi ihya eden ve onu Allah’ın kullarına öğretenlerdir."(1)

Bu hadis ister mütekaddimûndan isterse müteahhirûndan olsun hemen bütün hadisçiler kitaplarına almıştır.(2)

Hatta Suyûtî  bir usûl kitabı olan Tedrîbu’r-râvî’sinde Süfyân Buhârî İbn Râhûye gibi bazı hadisçilere verilen “emîru’l-mü’minîn” lakabının bu hadise dayanıyor olabileceğini söyler.(3)

Ancak Suyûtî rivayetlerin sihhat derecelerini belirttiği el-Câmi‘u’ssağîr isimli eserinde bu hadisin “zayıf” olduğunu söylemektedir.(4)

Esasen Hz. Peygamber (asm) Efendimizin sünnetini ihya eden ve onu Allah’ın kullarına öğretenleri halifeleri olarak tanıtıp onlara dua etmesi onun hayatını hayatımıza uygulamanın ve bunları başkalarına da ulaştırmamızın önemini anlatması bakımından son derece dikkat çekicidir.

Evet bu hadis öncelikle ümmetin sorumluluğunu üzerine alan yöneticileri ve hadisleri öğrenip yaşayan ve başkalarına bu hadisleri aktaran muhaddisleri hatırlatmakla birlikte bu görevi yerine getiren her Müslümanın hizmeti ve rol modelliği derecesinde hadiste geçen müjdeden hissesi olacağı söylenebilir.

Nitekim Peygamber Efendimiz (asm) başka hadislerinde “Benden sonra peygamber gelmeyecek fakat halifeler çok olacak.”(5) buyurması yine iyiliği emreden ve kötü işlerden men edenleri yeryüzünde Allah’ın O’nun peygamberinin ve kitabının halifesi olarak tanıtması(6) sadece maddi halifeliğin değil manevî halifeliğin de kıyamete kadar devam edeceğini gösterdiği gibi halifelerin asıl görevlerini de hatırlattığı ve her Müslümanın bundan hissedar olması için gayret göstermesine teşvik ettiği anlaşılabilir.

Dipnotlar:

1) Ebû Nuaym Ahbaru Isfahan 1/81; Taberânî el-Evsat no. 5842; Suyûtî el-Câmi‘u’s-sağîr 1/61.
2) bk. er-Râmehurmuzî el-Muhaddisu’l-fâsıl s. 163; Ebû Nu‘aym Ahmed b. Abdillah el-İsbehânî Kitâbu zikri ahbâri İsbehân (Tahran 1931) 1/81; el-Hatîb el-Bağdâdî Şeref s. 30-31; Ibn ‘Abdilberr Câmî‘ 1/46; Kâdî ‘İyâz el-İlmâ‘ s. 17; Suyûtî Tedrîb 2/126; Kâsimi Cemâluddîn Kavâidu’ttahdîs s. 47.
3) bk. Tedrîb 2/126-127. Suyûtî’nin bu değerlendirmesini çağdaş hadisçilerden Cemâluddîn elKâsimî de (ö. 1914) kitabına almıştır (bk. Kavâidu’t-tahdîs s. 47.)
4) el-Câmi‘u’ssağîr 1/61.
5) Buharî Enbiya 50; Müslim İmare 440 İbn Mace Cihad 42 Ahmed Müsned 2/ 297.
6) Deylemî Firdevsü’l-Ahbâr nr. 6243; Ali Muttakî Kenzü’l-Ummâl nr. 5564.

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi