- ​Bir adam Zir b. Hubeyş uğradı; Ezan okuyordu şöyle dedi; Ey Ebu Meryem senin ezan okumanı istemiyorum. Bunun üzerine Zer benim fazilet sahibi olmamı istemiyor musun? Vallahi seninle konuşmayacağım diye cevap verdi. (Rezin)
- Bu sözü nasıl anlamalıyız. Küslük caiz değilse neden bir daha konuşmama kararı alıyor?
- Ve diğeri neden okumasını istemiyor?
- Kaynakları nedir sahih mi?

Değerli kardeşimiz

- Bu rivayet tarih kaynaklarında geçmektedir. (bk. İbn Sad Tabakat 6/162; Zehebi Siyeru a’lami’n-Nubela 4/169; Muhtesaru tarihi’d-Dimaşk 9/42)

- Bu rivayetin lehinde veya aleyhinde bir tahlile rastlayamadık. Birçok kaynakta konuyla ilgili tenkitsiz ifadeler haberin sahih olduğu kanaatini veriyor.

- Rivayette yer alan  قد كنت أكرمك عن الاذان ifadesinden “Ezan okumanı istemiyorum.” manasını çıkarma oldukça müşkil görünüyor.

Rivayette عن ذا ifadesinin geçtiği de söz konusudur. Bu ifadeye göre sanki şunu demek istemiştir:

“Ben seni bundan veya bu ezandan daha kerim / şerefli görüyordum.”Yani “Ben senin böyle yanlış ezan okuyacağını hiç tahmin etmiyordum.” demek istemiştir.

Buna göre onu eleştiren kişi ezan okuduğu için değil bazı yanlışları olduğu için eleştirmiştir.

Zir b. Hubeyşin “O halde ben de sen ölünceye kadar seninle konuşmam.” demesi o andaki sinirli halin bir yansımasıdır.

Peygamberlerin dışında kimse masum değildir. Zir de bundan istisna değildir. Dikkat edilirse yemin etmemiş yalnız “izen = o halde” şeklinde bir kelime kullanmıştır. Daha sonra konuşmuş olabilir...

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi