Duhân Suresi - 29. ayet

Onların yok oluşlarına ne gök, ne de yer sakinleri ağlamadı ve tevbe edebilmeleri için zaman da tanınmadı.

Onlara ne gök ne de yer ağladı. Kendilerine mühlet de verilmedi.

Onlar için ne gök, ne yer ağladı ve onlar (ın azabı) ertelenmedi.

Gök ve yer, onlar için gözyaşı dökmedi, onlar erteye bırakılmamışlardı.*

Gök ve yer onların ardından ağlamadı; onlara mühlet de verilmedi.

Gök ve yer onların ardından ağlamadı; onlara mühlet de verilmedi.

Gök ve yer onların üzerine ağlamadı. Onlara mühlet de verilmedi.

Binnetice ne Gök ağladı üzerlerine ne Yer ne de imhal olundular

Ne gök, ne yer onların üstüne ağlamadı. Onlara (aman ve) mühlet verilmedi.

Bunun üzerine onlara, ne gök ne de yer ağladı! (Onlar) mühlet verilen kimseler de olmadılar!(1)*

Artık onların üzerine gök ve yer ağlamadı, ve bir mühlet verilmişler de olmadılar.

28, 29. İşte böyle oldu! Sonra bütün bunları, başka bir topluma miras bıraktık. Merhamete lâyık olma haklarını kaybettiklerinden, perişan hallerine gök de ağlamadı, yer de ağlamadı. Artık onlara yeni bir mühlet de verilmedi. [26, 59; 7, 137]*

Onlara ne gök ağladı, ne de yer! Hiç bekletilmediler.

Gök ve yer onların helakine ağlamadı. Ve onlar, mühlet verilenler de olmadı.

Onlara gök ve yer ağlamadı ve kendilerine mühlet de verilmedi.

Onlar için ne gök, ne yer ağlamadı ve onlar (azabı) ertelenenler de olmadı.

And neither heaven(4710) nor earth shed a tear over them: nor were they given a respite (again).*

And the heaven and the earth wept not for them, nor were they reprieved.