Değerli kardeşimiz

Buradaki bidattan maksat -dalalet anlamındaki bidat değil- “bida-i hasene” olarak algılanabilir. Bunun anlamı şudur: Hz. Peygamber (asm) devrinde yalnız kalp ile niyet getiriliyordu dil ile söylemek daha sonra yer etmeye başladı. Bu açıdan bir bidattir yeni bir şeydir.

Maliki mezhebine göre niyet kalbidir ve dil ile söylememek daha güzeldir. Onun dışındaki üç mezhebe göre niyet aslında kalbî olmakla beraber onu dille de seslendirmek daha güzeldir.(bk. Zuhaylî el-Fıkhu’l-İslamî 1/612-619).

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi