- Başkalarının bize ettiği kötülüğü hem kendimiz hem Allah affederse yaptıkları yanına kâr kalmıyor mu?

Değerli kardeşimiz

Öncelikle ifade edelim ki kişinin kendisi için istediği bir şeyi diğerleri için de istemek kâmil imanın gereğidir. (bk. Buhârî İmân 7)

Hatta başkasını kendisine tercih etmek demek olan "isar" ahlakı Allah’ın razı olduğu bir haslettir:

"Muhacirlerden önce Medine'yi yurt ve iman evi edinenler kendilerine hicret edip gelenlere saygı beslerler. Onlara verilen şeylerden dolayı nefislerinde bir kaygı duymazlar. Kendileri ihtiyaç içinde olsalar bile başkalarını kendi öz canlarına tercih ederler. "(Haşr 59/9)

Ayrıca Allah’ın bir ismi affedici manasına gelen “Afuv”dur. Allah’ın hikmetinin öngördüğü bazı kimselerin bazı suçlarını affetmesi bu ve benzeri isimlerinin muktezasıdır. “Suçlunun yanına kâr kalma” gerçeği bunu değiştirmez. Zaten affın manası budur. Cezasının çekilmediği bir suç “yanına kâr kalma” gerçeğini değiştirmez.

Diğer taraftan affeden kişi affetmesinin karşılığını ebedi alemde sonsuz olarak alacağı gibi bu erdemli davranışından dolayı ayrıca kendi günahları da affedilebilecektir.

Eğer “yanına kâr kalmasın” denilirse bu takdirde af denilen bir kavram söz konusu olamaz. Hâlbuki her şeyden önce kendimiz için affedilmeyi canı gönülden isteriz.

“Bir iyiliği açıklar (açıktan yaparsanız) veya gizlerseniz yahut bir kötülüğü affederseniz şüphesiz Allah da ziyadesiyle affedicidir; O her şeye kadirdir” (Nisa 4/149)

“Ey iman edenler! Eşlerinizden ve çocuklarınızdan da size düşman olanlar vardır onlardan sakının. Ama affeder hoşgörülü ve bağışlayıcı davranırsanız şüphesiz Allah da çok bağışlayıcı ve engin merhamet sahibidir.” (Teğabun 64/14)

mealindeki ayet ve benzerlerinde insanların da kendilerine kötülük yapanları affetmeleri önemle tavsiye edilmiştir.

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi