Çok değerli hocam ben Avrupa’da bir cami teşkilatında görev alan ve şu an gençlik başkanlığını yürütmekte olduğum bir kardeşinizim.

İki buçuk senedir evliyim ve bir evladım var. Ben hafta içi çalışıyorum. Hafta sonları da gençlerle sohbetler Kur’an dersleri toplantılar diğer camileri ziyaretle ve eğitim seminerleri ile zamanımız geçiyor. Bu her hafta sonu olan programlar değil.

Ramazan aylarında teravihten sonra sahura kadar programlarımız oluyor ve mukabeleye katılıyoruz. İftarda da camide oluyoruz ve oraları toplama gibi hizmetlerimiz oluyor. Biz tüm kalbimizle inanıyoruz ki bunun mükâfatını inşallah ahirette alacağız ve bir gencimizi bile haramlardan koruyabilmek için mücadele veriyoruz.

Ben bu çaba içerisindeyken eşim benden çok şikâyetçi. Kendisine elimden geldiğince zaman ayırıyorum zaten her zaman böyle sık çalışmalarımız olmuyor. Bana saygısını yitiriyor ve kötü sözler sarf ediyor. Oğlum için sana katlanıyorum diyor.

Arada kaldım hocam bana yardımcı olabilirseniz sevinirim.

Allah Teâlâ sana sabır ve sebat versin. Bu sorunun zamana yayarak düzelmesini beklemekten başka bir çaresi olduğunu zannetmiyorum. Neredeyse bütün davetçilerin bir sorunudur bu sorun. Biraz da senin idare ve yönlendirme zafiyetinden kaynaklandığını bilmelisin. Mesela sana neredeydin neden geç kaldın? Türünden bir soru veya çıkış yönelttiğinde “güzelim yine seni ihmal ettim üstelik de seni çok özlemiştim” deyip yanağından öpebilirsin. Bu birinci tavır. Ya da böyle yapmayın: “Herhalde gezmiyordum sen de biliyorsun ki teşkilatta idim” de diyebilirsin. İki cevap arasında büyük fark vardır. Evet seni takdir etmeyen bir eşi düzeltmen zordur ama birinci türden bir cevapla daha huzura yakın olabilirdin.

Kadınlarımız tatlı söz dinlemeye daha uygundurlar. Bunu hiç unutmayasın.

Bir başka bilmen gereken bir mesele de şudur:

Bekâr bir teşkilat mensubu ile evli bir teşkilat mensubu arasında fark olmalıdır. Biraz daha evine pay ayırarak teşkilatta bulunmaya çalış. Allah yardımcın olsun.