- Peygamberimiz (sav)' in Kâbe'nin içine girip çıktıktan sonra Hz. Âişe validemize gördükleri karşısında duyduğu kaygı ve pişmanlıktan dolayı üzüntülü bir şekilde buyurduğu rivayet edilen;
"Ben Kâbe'nin içine girdim. Sonradan öğrendiklerimi başta bilseydim oraya girmezdim. Gerçekten ümmetimi sıkıntıya sokmaktan korkuyorum." (Ebu Davud Menasik 93)
- Hadisinde yer alan "Öğrendiği ve ümmeti sıkıntıya sokmasına sebep olacak" şeyler nedir?
- Herhangi bir hadisten veya kaynaktan bunlar hakkında bilgi edinebiliyor muyuz? 

Değerli kardeşimiz

Bu hadisin tercümesi şöyledir:

 Hz. Aişe anlatıyor: Resulullah (asm) benim yanımdan neşeli bir surette dışarı çıktı. Sonra çok üzüntülü bir halde bana döndü / geldi ve şöyle dedi:

“Ben Kâbe'nin içine girdim. Fakat eğer sonradan düşündüğüm şeyi önceden düşünseydim oraya girmezdim. Korkarım (bunu yapmakla) ümmetime sıkıntı verdim.”(Ebu Dâvud Menâsik 94)

Tirmizi’deki ifade daha açıktır ve şöyledir:

“... Keşke bunu yapmasaydım.. Ben benden sonra ümmetimi sıkıntıya sokmaktan endişe ediyorum.”

Tirmizi bu hadis için “Sahih hasen” demiştir. (Tirmizî Hacc 45)

- Bu hadiste anlatılan husus şudur:

Peygamberimiz (asm) Hac yaparken bir de Kâbe’nin içine girmiş ve iki rekat namaz kılmıştır. Sonra da bu yaptığından endişe etmiştir. Çünkü kendisinden sonra ümmeti onun bu hareketini zorunlu bir görev / vacip kabul edip de kabenin içerisine girmeyi haccın veya umrenin bir menasiki kabul etmekle kendilerini sıkıntıya sokacalarını düşünmüş ve üzülmüştür.

Nitekim Beytullah’ta namazın / farz ve ya sünnetin kılınıp kılınmayacağı ayrıca oraya girmenin haccın bir menasiki olup olmadığına dair alimler arasında farklı yorumlar vardır. (bk. İbn Hacer Fethu’l-Bari 3/466; Tuhfetu’l-Ahvezi 3/520)

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi