Bir sitede şöyle bir iddia var:
- Bekar (بكر) kelimesiyse etimolojik olarak Aramiceden Arabçaya geçen be-kâr (yani kar getirmeyen döllenemeyen) anlamındadır.
- Eski dönemlerde kızlar ve erkek çocukları çok küçük yaşta evlendiriliyorlardı. Genelde bir genç kız ergenlik çağına gelir gelmez sık sık da daha önce evli bulunduğundan bekar "evli olmayan" anlamını almıştır. Yoksa "bekar" aslen "ergenliğine kavuşmayan kız" anlamındaydı. Seyyib ise aksine ergenliğe kavuşan ihtilam olan yetişkin kıza denirdi. Bu iddia doğru mu?
- Arapçada “BİKR” kelimesi döllenemeyen anlamında mıdır? Benim bildiğim kadarıyla bu ifadeler ne Kuran-ı kerime ne de Arapçaya uyuyor. Arapçada bakir kelimesi döllenemeyen anlamında değildir. Bu sitedeki adam Seyyip kelimesini Ebu Hanife’ye dayandırarak ifade ediyor. Siz bu durumu açıklayabilir misiniz?

Değerli kardeşimiz

- Kaynaklarda sorudaki bilgiye rastlayamadık.

- “Bikr”in çok manaları vardır. Konumuzla ilgili olan kısmı şudur:

"Bikr" kelimesi etimolojik olarak her şeyin “ilki” manasına gelir. Mesela ailenin ilk çocuğuna -ister kız ister erkek olsun- "bikr" denir. Bu münasebetle ilk çocuğu doğuran veya yalnız bir defa doğum yapan kadına da "bikr" denilir.

- "Bikr" kelimesi en meşhur olan manasıyla bekar olan erkek ve kadın için kullanılır; çoğulu “ebkâr”dır. (Lisanu’l-Arab Tacu’l-Arus “BKR” maddesi)

- Asmai gibi bazı dil uzmanlarına göre “ ثَيِّبٌ /Seyyib” kelimesi cinsel ilişkiye girmiş kadın ve erkek için kullanılır. Kadınlar için bunun çoğulu “seyyibat”tır

- İbnu’l-Esir gibi bazı alimlere göre “seyyib” kelimesi bekar olmayan erkek ve kadın için kullanılır. Ancak bazen mecaz olarak bekar da olsa erginlik çağına gelmiş kız için de kullanılabilir. (bk. Lisanu’l-Arab Tacu’l-Arus “ ثَيِّبٌ” maddesi)

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi