Değerli kardeşimiz

Cinlerin ve cinlerin kafirleri olan şeytanların Peygamberimiz (asm)'den önce gökyüzüne tırmanıp bazı olaylar ve haberler hakkında önceden malumat sahibi olduklarına gerek ayet-i kerimelerde gerekse hadisi şeriflerde işaret edilmektedir. Mesela:

“Onlar artık mele-i a'lâ'ya (yüce topluluğa) kulak veremezler. Her taraftan taşlanırlar. Kovulup atılırlar. Ve onlar için sürekli bir azap vardır. Ancak (meleklerin konuşmalarından) bir söz kapan olursa onu da delip geçen bir parlak ışık takip eder.” Ayetleri ile

“Andolsun ki biz (dünyaya) en yakın olan göğü kandillerle donattık. Bunları şeytanlara atış taneleri yaptık ve onlara alevli ateş azabını hazırladık.” Ve

“Doğrusu biz (cinler) göğü yokladık fakat onu sert bekçilerle alev huzmeleriyle doldurulmuş bulduk. Halbuki (daha önce) biz onun bazı kısımlarında (haber) dinlemek için oturacak yerler (bulup) oturuyorduk; fakat şimdi kim dinlemek isterse kendisini gözetleyen bir alev huzmesi buluyor.”

ayetleri bunlardan bazılarıdır.(1)

Peygamberimiz (asm) doğduğu andan ve özellikle vahiy gelmeye başladığı andan itibaren casus cinlerin ve şeytanların kahinlerle olan irtibatlarına gölge düştü. Zaten getirdikleri haberlerden bir tanesi doğruysa yüz de yalan ilave ederek anlatıp kahinleri kandırıyorlardı. Yüzde biri doğru çıktığı için kısmen insanları aldatmaya muvaffak olan kahinler artık kimseyi aldatamaz oldular. Bu konuda Kur’an-ı Kerim'de şöyle buyurulmaktadır:

“Onları taşlanmış (kovulmuş) her şeytandan koruduk. Ancak kulak hırsızlığı eden müstesna. Onun da peşine açık bir alev sütunu düşmüştür.” Ve

“Şüphesiz onlar vahyi işitmekten uzak tutulmuşlardır. Ve (gökyüzünü) itaat dışına çıkan her şeytandan koruduk.”(2)

Bu yüzden onların başları veya amirleri durumunda olanlar emirlerinde çalışan diğer cinleri kendilerine gök kapılarının neden kapatıldığını öğrenmeleri için yeryüzüne dağılmak ve araştırmak üzere gönderdiler.(3)

“Rasül-i Ekrem (s.a.v) dünyaya geldikten sonra özellikle veladet/doğum gecesinde yıldızların düşmesinin çoğalmasıdır ki; şu hâdise; şu yıldızların düşmesi şeytanların ve cinlerin gaybe ait haberlerden kesilmesine alâmet ve işarettir. İşte madem Rasül-i Ekrem (s.a.v) vahiy ile dünyaya çıktı; elbette yarım yamalak ve yalanlar ile karışık kâhinlerin ve gaipten haber verenlerin ve cinlerin ihbarlarına set çekmek lâzımdır ki vahye bir şüphe îras etmesinler ve vahye benzemesin. Evet bi’setten yani peygamberlikten evvel kâhinlik çoktu. Kur'an nâzil olduktan sonra onlara son verdi. Hattâ çok kâhinler imana geldiler. Çünkü daha cinler taifesinden olan muhbirlerini bulamadılar. Demek Kur'an hâtime çekmişti. İşte eski zaman kâhinleri gibi şimdi de medyumlar suretinde yine bir nevi kâhinlik Avrupa'da ispritizmacıların içlerinde baş göstermiş.”(4)

“Hazret-i Peygamber (sav)’in çıkışı zamanında; 'Yıldızlar dökülüp yayıldığı zaman...' (İnfitar 82/2) ayetinin bir numunesini gösterir bir tarzda şeytanların taşlanmasına alâmet olan yıldızların düşmesi çok defa gerçekleşmiştir. Ehli tahkikin nazarında; o zaman vahiy zamanı geldiğinden vahye şüphe gelmemek için kâhinler gibi gaybî ve cinler vasıtasıyla semavî haberlerine karışanlara set çekmeye alâmet ve işaret olmakla beraber Hz. Muhammed (sav)’in cinlere ve insanlara mebus olarak gelmesinin semavat ehlince bir şenlik bir bayram gibi bir sevinç ve sürur alâmeti olduğuna keşif ve hakikat ehli hükmetmişlerdir.”(5)

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi