Değerli kardeşimiz

“Hani şeytan onlara yaptıklarını güzel gösterdi de 'Bugün insanlardan size galip gelecek kimse yoktur şüphesiz ben de sizin yardımcınızım.' dedi. Fakat iki ordu birbirini görünce ardına döndü ve 'Ben sizden uzağım ben sizin göremediklerinizi (melekleri) görüyorum ben Allah'tan korkuyorum; Allah'ın azabı şiddetlidir.' dedi” (Enfal 8/48)

mealindeki ayetten de dolaylı olarak şeytanın günah işlettiği adamlarla alay edip güldüğünü anlamak mümkündür.

“Kim Rahman’ın hikmetlerle dolu ders olarak gönderdiği Kur’ân’ı göz ardı ederse biz de ona bir şeytan sardırırız; artık o ona arkadaş olur.” (Zuhruf 43/36)

mealindeki ayette Allah’ın ayetlerinden yüz çevirenlere bir şeytan musallat ettiği açıkça ifade edilmiştir.

Şeytan gizli kötü bir kuvvet kötü bir ruh anlamına gelmektedir. Şeytan ismi bilhassa görülmeyen ruhlar ve kötü kuvvetlere isim olmuştur ve şeytan denilince bu cinsin babası olan ilk fert yani İblis akla gelir. İblis cin cinsindendir. Kur’an-ı Kerim'de “insan şeytanları” ve “cin şeytanları” ifadeleri geçmektedir. İnsanlar içerisinde fitne çıkartan ve onları yanlış yollara sevk eden kişiler de şeytan görevi yapmış olurlar. Bu gibi insî şeytanların varlığı

“Onlar iman edenlere rastladıkları zaman: 'İnandık' derler. Fakat şeytanları ile yalnız kaldıkları zaman 'Biz sizinle beraberiz biz sadece onlarla alay ediyoruz.' derler.” (Bakara 2/14) ve

“Böylece biz her peygambere insan ve cin şeytanlarını düşman kıldık. (Bunlar) aldatmak için birbirlerine yaldızlı sözler fısıldarlar...”(Enam 6/112-113)

ayetleri ile haber verilmektedir.. Cin şeytanlarının yanı sıra insan şeytanlarının da bulunduğunda tefsirciler ittifak etmişlerdir. (bk. Elmalılı Hak Dini I 214.)

Şeytan daha çok kendini kusursuz kabul edip her yaptığını güzel görenlere (Enfal 8/48); inkarcılara ve münafıklara yani inanmadığı halde inanmış gibi görünenlere dindarlarla alay edenlere (bk. Haşr 59/16; 2:24); haram yiyenlere (bk. Bakara 2/168); yaptığı yanlış işlerde şeytandan yardım bekleyenlere ve ondan medet umanlara (bk. Enfal 8/48); şeytandan Allah’a sığınmayanlara; kahinlere falcılara medyumlara (bk. Hicr 15/17-18); günaha girme de cesur davrananlara yalan ve iftiraya düşkün olanlara iner veya gelir. (bk. Şuara 26/21-22)

Yine Güneşe aya yıldızlara ve bilumum tabiat kuvvetlerine tapanlara (bk. Neml 27/74.); Allah’a ve Rasülüne (sav) düşman olanlara (ve kendisini yaratıp her türlü nimetlerle besleyip büyüten ve himaye eden biricik yaratıcısına kulluk etmekten gafil kalıp) Allah’ı unutanlara (bk. Mücadele 58/19-20.); ihlas ve samimiyetten yoksun olanlara (Hicr 15/39-40) ve daha pek çok inkarcı isyancı serkeş insanlara gelir.

Onları gece gündüz içlerinde bulundukları sapıklık içinde kalmaya ikna eder gaflet verir dönmelerini engeller ve ölünceye kadar peşlerini bırakmaz.

“(Hesapları görülüp) iş bitirilince şeytan diyecek ki: ‘Şüphesiz Allah size gerçek olanı vaat etti ben de size vaatte bulundum ama size yalancı çıktım. Zaten benim size karşı bir gücüm yoktu. Ben sadece sizi (inkâra) çağırdım siz de benim davetime hemen koştunuz. O halde beni yermeyin kendinizi yerin. Ne ben sizi kurtarabilirim ne de siz beni kurtarabilirsiniz! Kuşkusuz daha önce ben beni (Allah'a) ortak koşmanızı reddettim.’ Şüphesiz zalimler için elem verici bir azap vardır.” (İbrahim 14/22)

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi