Hocam Ebu Hanife’nin bir eserinde bir kimse: “Gel beraber gidip şeriata danışalım.” derse öte­ki kişi de “Gitmem.” derse kâfir olur diyor. Yani şeriatı reddetmiş oluyor. Yine bir kimse “Şeriat ve ben­zeri müesseselerin bana bir faydası yoktur bana şeriatın hükmü geç­mez.” derse kâfir olur. Böyle bir şey var mı acaba?

ŞERİAT tam anlamı ile İslam yani Allah'ın dininin pratik bölümü demektir. Bir müminin Allah'a iman ettiğini söyledikten sonra Allah'ın kulları için gönderdiği dininin şeriatını kabul etmemesi akılla yorumlanabilecek bir durum değildir. Dolayısıyla İslam'a karşı çıkan yani reddeden ne ise İslam'ın hayatı düzenleyen pratiği olan şeriatı bilerek ve anlayarak reddeden de o olmalıdır. Bir insanın ne dediğini fark ederek “Ben Şeriat'ı kabul etmiyorum.” demesi veya bu anlamı net olarak çağrıştıran bir söz söylemesi dinden çıkmasıdır. Bunun tartışılacak bir boyutu da yoktur. Bu kuralı Ebu Hanife rahmetullahi aleyhin koyması da gerekmiyor; aklımız var düşünüyoruz gözümüz var görüyoruz.