- Geçenlerde şöyle bir hadis işittim:
"Bazen kalbime falet çöküyor 100 defa Allaha istiğfar ediyorum" bu hadis sahih midir?
- Ya da aslı mı değişmiş?
- Sanki bu konudaki hadisleri daha farklıydı. Gerçeğini yazar mısınız?

Değerli kardeşimiz

 “Ebrarın hasenatı mukarreb olanlar içi seyyiattır.”(Yani "ebrar" denilen salih kimseler için güzel amel sayılan şeyler onlardan daha üst mertebede olan ve Allah’a en yakın olan kimseler için kötülük sayılabilir) kaidesi gereğince diğer insanlar için çok güzel olan bazı şeyler var ki peygamberler için bir kusur sayılabilir. Çünkü büyüklerin imtihanı da büyüktür.

- Sorudaki ilgili hadisin manası şöyle olabilir:

“Muhakkak ki kalbime bazı tortular konur ki günde yüz defa tövbe istiğfar ediyorum.” (bk. Müslim Zikir 41; Ebu Davud Vitir 26; Kenzu’l-ummal 1/476/h. no: 2075)

Hz. Peygamber (asm)'in bu manaya gelen ifadesi onun kulluktaki o mümtaz konumunu ve kılı kırk yaran sorumluluk anlayışını da ortaya koymaktadır.

- Soruda “falet” (ne ise?..) olarak ifade edilen kelimenin karşılığı hadiste “yuğanu” fiiliyle ifade edilmiştir. Bu kelime “sarmak kaplamak örtmek” anlamına gelir. Biz bunu “kalbime bazı tortular konur” şeklinde tercüme etmeyi uygun gördük.

- Bazı alimlere göre bu hadis-i şerif Hz. Peygamber (asm)'in her zaman devam ettiği bazı zikir ve tefekkürlerini -bir beşer olarak bazen- unuttuğunu ve bu sebeple tövbe-istiğfar ettiğini ifade eder.

Diğer bazılarına göre Hz. Peygamber (asm) bazen Allah’ın marifetinde öyle bir hal alırdı ki Allah korkusundan dolayı tamamen zikir ve tevhidde müstağrak olurdu veya kalbini vakar huzur ve sekinet bürürdü ve bu güzel haletten ötürü -şükür olarak- tövbe ve istiğfar ederdi.

Diğer bazı alimlere göre Hz. Peygamber (asm) her an kulluk basamaklarında terakki edip ileriye gidiyordu. Bir yukarı basamağa çıktığında bir önceki basamakta bulunmaktan ötürü tövbe ve istiğfar ederdi. (bk. İbn Hacer Fethu’l-Bari 11/101-102)

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi