- Bu rivayetlerin kaynakları ve sıhhat durumu hakkında bilgi verir misiniz?

Değerli kardeşimiz

Cevap 1:

Ölülerin dirilmesine dair Peygamberimizin (asm) mucizeleri:

"Birincisi şudur ki: Ulema-i zâhir ve bâtının Tâbiîn zamanında en büyük reisi ve İmam-ı Ali'nin mühim ve sadık bir şakirdi olan Hasan Basrî haber veriyor ki: Bir adam Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın yanına gelerek ağlayıp sızladı. Dedi:"Benim küçük bir kızım vardı. Şu yakın derede öldü oraya attım." Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm ona acıdı. Ona dedi: "Gel oraya gideceğiz." Gittiler. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm o ölmüş kızı çağırdı "Yâ fülâne!" dedi. Birden o ölmüş kız "Lebbeyk ve sa'deyk!" dedi. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm ferman etti: "Tekrar peder ve validenin yanına gelmeyi arzu eder misin?" O dedi: "Yok ben onlardan daha hayırlısını buldum."(Kadı Iyâz eş-Şifâ 1:320; Hafâcî Şerhu'ş-Şifâ 3:106)

İkincisi: İmam-ı Beyhakî ve İmam-ı İbni Adiyy gibi bazı mühim imamlar Hazret-i Enes ibni Mâlik'ten haber veriyorlar ki Enes demiş: Bir ihtiyare kadının birtek oğlu vardı birden vefat etti. O saliha kadın çok müteessir oldu. Dedi: "Yâ Rab! Senin rızan için Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın biatı ve hizmeti için hicret edip buraya geldim. Benim hayatımda istirahatimi temin edecek tek evlâtçığımı o Resulün hürmetine bağışla." Enes der: "O ölmüş adam kalktı bizimle yemek yedi."(Kadı Iyâz eş-Şifâ 1:320; İbni Kesîr el-Bidâye ve'n-Nihâye 6:292)

İşte şu hadise-i acibeye işaret ve ifade eden İmam-ı Busirî'nin Kaside-i Bürdede şu fıkrasıdır:

"Eğer alâmetleri onun kadrine muvafık derecesinde azametini ve makbuliyetini gösterseydiler değil yeni ölmüşler belki onun ismiyle çürümüş kemikler de ihyâ edilebilirdi."

Üçüncü Hadise: Başta İmam-ı Beyhakî gibi râviler Abdullah ibni Ubeydullahi'l-Ensârî'den haber veriyorlar ki Abdullah demiş: Sâbit ibni Kays ibni Şemmas'ın Yemâme harbinde şehid düştüğü ve kabre koyduğumuz vakit ben hazırdım. Kabre konulurken birden ondan bir ses geldi: "Muhammed Allah'ın Resulüdür. Ebû Bekir Sıddıktır. Ömer şehiddir. Osman ise şefkatli ve iyilikseverdir." dedi.  Sonra açtık baktık; ölü cansız! İşte o vakit daha Hazret-i Ömer hilâfete geçmeden şehadetini haber veriyor. (bk. Kadı Iyâz eş-Şifâ 1:320; Ali el-Kari Şerhu'ş-Şifâ 1:649; İbni Kesîr el-Bidâye ve'n-Nihâye 6:157-158)

Dördüncü Hadise: İmam-ı Taberanî ve Ebu Nuaym Delâil-i Nübüvvet'te Numan ibni Beşir'den haber veriyorlar ki: Zeyd ibni Hârice çarşı içinde birden düşüp vefat etti. Eve getirdik. Akşam ve yatsı arasında etrafında kadınlar ağlarken birden "Ensıtû ensıtû - Susunuz" dedi. Sonra fasih bir lisanla "Muhammedün Resulullah; esselâmü aleyke yâ Resulallah" diyerek bir miktar konuştu. Sonra baktık ki cansız vefat etmiş. [İbni Kesîr el-Bidâye ve'n-Nihâye 8:291 (muhtelif tariklerle); el-Heysemî Mecmeu'z-Zevâid 5:179-180 iki ayrı tarikle.]

İşte cansız cenazeler onun risaletini tasdik etse canlı olanlar tasdik etmese elbette o câni canlılar cansızlardan daha cansız ve ölülerden daha ölüdürler! (bk Said Nursi Mektubat On Dokuzuncu Mektub)

Cevap 2:

Birinci Hadise:

Bu konuda Aliyyu’l-Kari’nin mütalaası şöyledir:

“Hasan-ı Basri’nin bu rivayetinin asıl ravisi bilinmemektedir. Fakat Ben (Kari) bunun bir benzerini Beyhaki’nin Delailinde gördüm. Şöyle ki: Hz. Peygamber (asm) bir adamı İslam’a davet etti. Adam: “kızımı diriltmeden sana iman etmem dedi.” Hz. Peygamber “kabrini bana göster” dedi. O da gösterdi. Hz. Peygamber (o kızın kabrinin başına gidip): “Ya fülane / Ey Falanca!” diye (ismiyle) çağırdı. Ölü kız: “Lebbeyke ve saadeyke!” diye cevap verdi. Resulullah: “Dünyaya geri gelmek ister misin?” diye sordu. Kız: “Ya resulellah! Vallahi istemiyorum. Çünkü ben Allah’ın komşuluğunu/yakınlığını/himayesini anne-babamınkinden daha hayırlı olduğunu gördüm. Ahiretin de benim için dünyadan daha hayırlı olduğunu gördüm.” dedi.” (bk. Aliyyu’l-Kari Şerhu’ş-Şifa Beyrut 1421 1/650-651)

- Aynı mucizevi hadise başka kaynaklarda da zikredilmiştir. (bk. el-Kastalani el-Mevahibu’l-Ledüniye kahire ts. 2/296)

Aliyyu’l-Kari bu münasebetle Hz. Peygamberin -Cabir’in evinde- ashabıyla birlikte yediği koyunun kemiklerini bir araya getirip -Allah’ın izniyle- dirilttiğini de zikretmiştir. (bk. a.g.y)

İkinci Hadise

- İbni Kesîr bu konuyla ilgili olarak üç yolla gelen rivayetlere yer vermiştir. (el-Bidâye ve'n-Nihâye 6/171 291 323)

- Bu rivayetin ilk kaynağı sayılan İbn Ebiddünya’nın “Men Aşe Bade’l-Mevt / Öldükten sonra tekrar yaşayanlar.” (Beyrut 1413 1/12) adlı eserinde  bu olay -biri Hz. Enes’ten biri de başka raviden naklen- tam senetli olarak verilmiştir. Yukarıdaki alimler de ona itimat etmişlerdir ki bunu eserlerine almışlardır.

- Beyhaki de -hepsi Hz. Enes’ten naklen- senetli üç rivayete yer vermiştir. (bk. Beyhaki Delailu’n-Nübüvve 6/50 51 52)

Bu rivayeti tashih edenlere rastlayamadığımız gibi onu eleştiriye tabi tutanlara da rastlayamadık.

Üçüncü Hadise:

İbn Kesir Beyhaki’den (Delail 6/58) naklen öldükten sonra konuşanlarla ilgili sahih rivayetlerin olduğunu bildirmiştir. (bk. İbn Kesir İbni Kesîr el-Bidâye ve'n-Nihâye 6/174-175)

Bu kaynaklardan bazılarında bu olayın Yemame harbinde bazıları da Cemel veya Sıffin’de vuku bulduğu yazılmıştır. Nitekim Beyhaki bu her iki yeri gösteren farklı iki rivayete yer vermiştir. (bk. a.g.y)

Dördüncü Hadise:

Beyhaki bu konuda yaptığı rivayetin “sahih “olduğunu bildirmiştir. Ve bunu destekleyen diğer bazı rivayetlere de yer vermiştir. (bk.Delail 6/55-56)

- Buhari de “Zeyd b. Harivce’nin Hz. Osman döneminde vefat eden ve öldükten sonra konuşanlardandır.” diyerek kısaca bu olayı doğrulamış ve tarihinde yer vermiştir. (et-Tarihu’l-Kebir 3/383).

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi