- Zaman zaman bir söz duyuyorum: “Kıyamet hacıdan hocadan koparmış” ya da “Kıyamet hacıdan hocadan kopacakmış” diyenler oluyor. Bu sözler günah değil midir?
- Bu sözü düşünmeden söyleyen bir akrabam tövbe etti başka bir şey yapmasına gerek var mıdır?

Değerli kardeşimiz

Elbette günahtır.

“Kıyamet hacıdan hocadan koparmış.” sözü doğru olmadığı gibi vebali de vardır. Çünkü burada dine bir kötüleme vardır.

Bediüzzaman Hazretlerinin şu ifadeleri konuyu açıklamakta olduğunu düşünüyoruz:

“Bir zâtta ilim adem-i hilim ile iktiranı cihetiyle adem-i hilimden neş'et eden kabahatı ile ilmi mahkûm etmek ne derece eblehliktir. Öyle de İslâm'ın kudsiyetini daima telkin eden ve ahkâm-ı diniyeyi iktidarlarınca tebliğ eden ve şimdi millet-i İslâmiye mabeyninde en ziyade hürmet ve muhabbet ve merhamete müstehak olan bîçare ülemayı zamana yakışacak ülemanın adem-i vücudundan neş'et eden kabahatı ve günahı ile mahkûm etmek ve o kabahat ve o günahı o bîçarelere hamletmek ahmaklık değildir de ya nedir?” (bk. Münazarat s. 92)

Bunun özeti şudur:

Bir hocada ilimle birlikte sertlik kabalık gibi bir huyu da varsa o kimseyi o kötü huyuyla andığı her defasında onun hocalık ve ilim vasfını hatırlatsa bu o ilim ve hocalık vasfına bir hakaret olur.

Dinimizi asırlardan beri bize öğreten hocalarımızdır. Onları kötü gösteren ifadelerle anmak o ilme ve o dini hizmete de dokunur.

Fazla uzatmadan şunu söylemeliyiz ki;

Hacılık ve hocalık vasfı saygı duyulmaya layıktır. Kötü huylar bu iki vasfın mahsulü değildir. Eğer birisi “Bu hacca gitti yalan söylüyor bu hoca mıdır?” gibi sözler söylerse bunların açıklaması şudur: “Hacca giden Beytullah’ı tavaf ederken yalan öğreniyor. Bu hoca Kur'an okurken okuturken kötüleşiyor...”

Bunun büyük bir dini risk taşıdığı açıktır. Kaldı ki kıyametin en şerir insanların / kâfirlerin başına kopacağı rivayeti vardır. (Müslim Fiten 52)

Bu konuda tövbe edip bu yanlışından dönerse o kimsenin günahları inşallah bağışlanır.

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi