Hocam ben Adıyaman’da ikamet etmekteydim. Depremi her zerresine kadar hissederek yaşadık. Arabalarda aç susuz kaldığımız ve sevdiklerimizin ölüm haberini aldığımız zamanlarda “Neden bunlar bizim başımıza geldi?” diye bir söz söyledim. Hep aklımda o söz var ve çok pişmanlık duyuyorum onu söylediğim için. İmtihanı kaybettim endişesi yaşıyorum. Ne yapmalıyım? Bir yol gösterin hocam.

O sözün niteliği ne olursa olsun şu durumun bir nedamet içinde olduğunu gösteriyor. Bu da şu demektir:

O sözden ne kastetmiş olursan ol sen pişmansın tövbekârsın. Allah’ın izni ile hiçbir vebal kalmamıştır imtihanı da biiznillah kaybetmedin. İbadetini yap yaşamaya devam et. Çok geçmiş olsun. Allah seni de hepimizi de benzerlerinden muhafaza buyursun.