Değerli kardeşimiz

Zaman maddenin hareketi sonucu oluşan izafi bir varlıktır. Canlılıkta zaman önemli bir temel unsurdur. Zira her bir canlının belirli bir zamanı içine alan ömrü ve o canlılığın devamını sağlayan biyokimyevî reaksiyonların gerçekleşmesi için gerekli belirli ve oldukça kısıtlı bir süresi vardır. Eğer ilgili birim zamanda o reaksiyonlar gerçekleşemez ise; canlılık devam edemeyecektir. Mesela  yeni bir hücre teşekkülü sırasında bir anda olması gereken şartlar;

• DNA kopyalanırken zincirde oluşan harf hataları belirli bir zamanda tamir edilemezse
• Oksijenli solunum sonucu teşekkül eden serbest radikaller belirli bir süre içinde baskılanmazsa
• Vücuda giren virüs ve bakteri gibi yabancı unsurlarla belirli bir zaman içerisinde mücadele edilip karşı konmazsa
• Proteinler belirli bir süre içerisinde sentezlenmezse vs...

hayat devam etmez.

Bu listeyi bir hücre içinde her dakikada gerçekleşen birbirinden farklı 3000 reaksiyon için uzatmak mümkündür. Eğer bu biyokimyî reaksiyonlar belirli ve kısacık vakitlerde yapılamazsa canlılığın varlığı ve devamlılığından söz etmemiz mümkün değildir.

Hâlbuki evrimci görüşte bu zamanlama neredeyse hiç nazara alınmaz ve bu konuda oldukça müsrif bir yaklaşım mevcuttur. Mesela ilk hücrenin milyonlarca sene içerisinde tesadüfî dönüşümler sonucunda teşekkül ettiği oksidatif strese ve patojenlere cevap üretmek gibi savunma mekanizmalarının milyonlarca senede ve milyarlarca kere olan deneme yanılmaların sonucunda geliştirilebildiği söylenmektedir. Aslında söylenilen bu zamanı ölçecek gerçek bir zaman belirleyicisi halen mevcut değildir. Fakat ne kadar büyük bir zaman söylenilirse inandırıcılığının da o kadar artacağına inanıldığı için bu konudaki cömerlikten hiç kaçınmıyorlar.

Ama gözlerinden kaçırdıkları önemli bir nokta var ki; bu yaklaşım bilimsellik ve gerçeklikten çok uzaktır. Çünkü canlının belli bir hayat süresi vardır ve hücre içerisindeki her reaksiyonun salise saniye ve dakika gibi çok kısacık zaman dilimleri içerisinde gerçekleştirilmesi gerekir. Bazen saatlerle ifade edilecek bir gecikme canlının ölmesine sebep olmaktadır.

Meselâ oksijenli solunuma başlayan bir hücrenin antioksidan savunma mekanizması 1 saat dahi olmazsa hücredeki temel bileşenlerden olan DNA proteinler ve yağlar oksidatif strese maruz kalıp görevsiz hale gelecek ve hücre ölüme sürüklenecektir. İşte tüm bu sebeplerden dolayı evrimcilerin zamanla ilgili yaklaşımlarının biyokimyevî bir bakış açısıyla yeniden sorgulanması gerekmektedir.

Selam ve dua ile...
İslami Destek Sitesi