Hocam İstanbul'da psikolog olarak çalışan bir kardeşinizim. Bazı danışanlar eşleriyle yaşadıkları problemler yüzünden boşanmanın eşiğine geliyor ve haliyle terapist olduğum için bana soruyorlar. Elimden geldiğince kendi kararlarını kendilerinin almasına ya da yuvanın dağılmasını önlemeye çalışıyorum. Ama bir yerde insan tıkanıyor da. Çiftleri hangi şartlarda boşanmaya yönlendirmemize cevaz vardır?

Evet “boşanın” sözü ağır ve ezici bir söz olarak sizin ağzınızdan çıkması gerekiyor olabilir. Bu sözcüğü kullanmamaya kullanacaksak da en son kullanmaya özen göstermemiz gerekiyor. Bu hassasiyette haklısınız.

Yalnız siz bir tür cerrah doktorsunuz. Hastanızı kesmek olarak anlatılabilecek bir yöntemle tedaviye mecbursunuz. Doktorun duygusallığı hasta için zarardır. Sizinki de doktor gibi görülmelidir. Boşanma/boşama eylemi Allah’ın muhabbetinin olmadığı bir iş olmakla beraber neticede mubah bir eylemdir. Yeri geldiğinde boşanmak/boşamak rahmete kapı açabiliyor. Boşamanın/boşanmanın zorlaşması durumunda en başta hapishaneler mezarlıklar olmak üzere zina gibi ağır bir haramın yolunu aralanabilmektedir. Bir şeyin acı olması gereksiz olduğunu göstermez.

Siz kendinizi cerrah doktor yerine koyun. Şüphesiz maddi beklentilerle herkesi bıçağı altına yatıran bir doktor tiplemesini vicdan yoksunluğu olarak görürüz ama doktorun vicdanı ve birikimi hasta için ameliyat diyorsa insan olarak teslim olmaktan başka alternatifiniz de yoktur böyle biliriz. Size özet olarak şunu tavsiye edebilirim: 

1. Aile terapisi konusunda bilginizi ve birikiminizi geliştirmeye devam edin. Her terapi sizin için bir dosya ilave niteliğinde olmalıdır.
2. Dağıtmaktan yana duruşunuz olmasın hiçbir zaman. Bir arada tutma mücadelesi içinde olmayı ilke edinin.
3. Asla tek tarafın etkisi ile karar vermeyin. Mümkünse eşleri üçüncü dördüncü kişilerin de beyanları ile anlamaya çalışın.
4. Terapilerinizde:  

• Çocuk konusunda pişman olacaklarını
• Toplum nezdinde yara alınacağını
• Geçmiş güzellikleri silmenin ezici olduğunu
• Ahirete imanımızın bize sabrı gerektirdiğini ve benzeri sarsmaya sebep olabilecek ayrıntıları kullanın. Kıpırdama olmaması sizin neticedeki kararınızın huzurlu olmasını sağlayacaktır.

1. Ara tampon zaman dilimleri denemeye çalışın. Bunu “bir kere daha şöyle…” şeklinde bir nefes alma dönemi gibi anlayabiliriz.
2. Her şeye rağmen eşlerden birinin nefes alma kabiliyeti kalmadığını gördüğünüzde siz cerrah doktorsunuz ameliyatta sakınca yok demektir. Bundan sonrasında da sorumluluğunuz da yoktur duygusal olmanızın gereği de.
3. Farklı bir nokta olarak da şunu söyleyebilirim:
   Eşlerden birinde psikolojik daralma ve benzeri sıkıntılar köklü bir şekilde bulunuyorsa iyilik için zorlasanız da geçici olacaktır.

Allah Teâlâ hepimizi hayırlarda kullansın. Âmîn.