Hocam ben hayırlı bir evlilik yapmak isteyen biriyim. Günümüzde birçok insan "gençler kendi eşlerini bulsun" diyerek aracı olmaktan kaçınıyor. Ancak ben bu konuda daha açık bir yol izliyorum ve insanlara bana uygun birini tanıyıp tanımadıklarını soruyorum. Yine de bu davranışımdan dolayı bazen kendime kızıyorum. Acaba insanlara çok mu bel bağlıyorum? Doğru olan hiç kimseye bir şey demeden sadece sabır ve duayla beklemek mi?

Allah’a güvenmek yerine insanlara mı güveniyorum diye korkuya kapılıyorum. Ailem bu konuda insanlara açılmaktan çekinirken ben çekinmeden tanıştığım ve belli bir samimiyete ulaştığım kişilere bu konuda birilerini tanıyıp tanımadıklarını soruyorum. Bu davranışım doğru mu yanlış mı?

Ayrıca tanıştığım kişiler arasında dini anlamda bana çok uygun biri olsa bile dış görünüşü konuşması ya da hareketleri bana hitap etmeyebiliyor ve reddediyorum. Ancak bu kararı verdikten sonra günlerce kendimi sorguluyorum: "Ya Allah bana bu kişiyi bir fırsat olarak çıkardıysa? Ya benim için hayırlı olan buydu da ben bunu kabul etmeyerek imtihanı kaybettiysem?" Bu düşünceler doğru mu yanlış mı? Bu durumda ne yapmalıyım? Lütfen bana bir yol gösterin.

Kızım biraz kendini sıkıştırıyorsun dert ettiğin için de üzerindeki baskısı daha ağır duruma geliyor. Kendini kaderin kanatlarına sal rahat edersin. Üzerine üzerine gitme o sana gelecektir biiznillah.