5-) Ebû Hüreyre (radıyallahü anh) Resûlüllah’ın şöyle buyurduğunu Rivâyet etti: «Güneş doğmadan sabah namazının bir rek-atına yetişebilen kimse sabah namazını kendi vaktinde kılmış olur. Güneş batmadan da ikindi namazının bir rek-atına yetişebilen ikindiyi kendi vaktinde kılmış olur.» Buharî Mevakîtu-s-Salât 9/28; Müslim Mesâcid 5/232. Ebu-s-Seâdât İbnül-Esîr der ki: Namaza yetişmeyle ilgili bu hüküm; bu iki namaza mahsus olmayıp bütün namazlara şâmil olduğu halde bilhassa bu iki vaktin bildirilmesinin sebebi şudur: Bu iki vakit gündüzün başlangıç ve sonudur. Namaz kılan kimse namazın bir kısmını kıldıktan sonra güneş doğsa veya batsa vakit çıktı ve namaz bozuldu sanır. Aynı zamanda güneş doğarken ve batarken namaz kılınması yasak edilmiştir. Eğer Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ikindi ve sabah namazlarının birer rek-atlarına yetişenin namazının sahih olduğunu bildirmese idi namaz kılan kimse bu iki vaktin çıkmasıyla namazlarının bozulduğunu sanırdı. İşte bu yanlış anlamaya meydan vermemek için Resulü Ekrem özellikle bu iki vakti açıklamıştır. hadisi şeriften iki sonuç çıkar: