136-) Mü-minlerin anası Hazret-i Aişe anlatıyor: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber bir sefere çıkmıştık. Beydâ-ya Beydâ: Mekke yolunda Zülhüleyfe-ye karşı bir tepedir. «Zâtülceyş» Medine-ye 12 mil mesafede bir yer. Teyemmüm âyeti hakkında İbnül-Arabî der ki: Âişe-nin teyemmüm ayetlerinden hangisini kasdettiğine ait bir delil bulamadım. İbn Beddâl «Nisa yahut da Maide süresindeki âyet abdest ayeti diye tanınır. Nisâ-daki ayette abdest bahsi yoktur» dedi. Vahidî Eshab-un-Nüzul adlı eserinde bu hadisi Nisa süresindeki ayetin nüzul sebebinde verir. Hanz İbni Hacer Fethu-l-bârî-de der ki: İmam Buhâri-ye zahir olan bu durum herkesçe bilinmiyor. Şüphesiz bu Mâîde süresindeki ayettir. Tefsir babında Buhâri-nin kendisinden Rivâyet ettiği Abdurrahman b. Kasım der ki: «- Mü-minler namaza kalkmak istediğiniz vakit..» (Maide: 6) âyeti nazil olmadan önce (teyemmüm yoktu) mutlaka abdest almak gerekiyordu. Bu yüzden susuz yerde konaklamak ashaba ağır geldi. yahut Zatül-Ceyş-e varınca kolyem koptu düştü. Resûlüllah kolyemi aramak için orada konakladı ashab da onunla konakladı. Orada su yoktu. Yanlarında da su yoktu. Ashap Ebû Bekir es-Sıddık-a gelerek: Âişe-nin yaptığını görüyor musun? Susuz yerde Resûlüllah-ı ve ashabı durdurdu yanlarında su da yok » dediler. Aişe der ki: Resûlüllah başını dizime koymuş uyumuştu o sırada Ebû Bekir (radıyallahü anh) gelerek: Resûlüllah-ı ve ashabı susuz yerde durdurdun. Yanlarında su da yok » diye darıldı ve bana çıkıştı eliyle böğrüme vurmaya başladı. Resûlüllah’ın başı dizimde olduğu için kımıldayamadım. Susuz yerde Resûlüllah sabaha kadar uyudu. Bu sırada Allahu Teâlâ teyemmüm ayetini indirdi bunun üzerine Üseyd İbn Hudayr: ilk bereketiniz (iyiliğe yol açışınız) değil ey Ebû Bekir ailesi.» dedi. deveyi kaldırdığımda kolyeyi altında bulduk. Buharî Teyemmüm 7/1; Müslim Hayd 3/108; Şeybanî 72