476-) Adiy b. Hıyarın oğlu Ubeydullah-dan: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir grup cemaatin arasında oturuyordu. Bir adam gelerek kendisine gizlice bir şeyler söyledi fakat Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bu söylenenleri bize söyleyinceye kadar adamın ne dediğini işitmemiştik. Bir de öğrendik ki adam münafıklardan birinin öldürülmesine müsaade istiyormuş. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) açıktan açığa adama: O öldürmek istediğin adam Allah-tan başka ilah olmadığına ve Muhammed-in onun kulu ve Resulü olduğuna şehadet ediyor mu?» diye sordu. Adam: Evet ediyor fakat o bunu samimiyetle söylemiyor.» dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) tekrar: Namaz kılıyor mu?» diye sordu. Adam: « Evet fakat samimi değil...» cevabını verdi. Bunun üzerine Hazret-i Peygamber: Böyle kimselerin öldürülmesini Allahü Tealâ yasakladı.» buyurdu. İbn Abdilber der ki: "Diğer Muvatta ravileri de bu şekilde mürsel olarak Rivâyet etmişlerdir. Abdullah Rasulullah-ı (sallallahü aleyhi ve sellem) görmemiştir.