1503-) Ömer b. Hattab (radıyallahü anh) der ki: Bir adam kendisinde delilik cüzzam veya alaca hastalığı olan bir kadınla evlense ve onunla temasta bulunsa onun mehrini tamamen vermesi gerekir kadının velisi ise (aldatan durumda olduğu için) mehrin tamamım kocaya öder Said b. Museyyeb-den Rivâyet edilen benzeri için bkz.  Şeybanî 539 Mâlik der ki: Eğer ismi geçen kadını nikahlayan velisi babası yahut kardeşi veyahut kusurunu bilen biri olursa mehrin tamamını kocaya öder. Ama nikahlayan veli amcasıoğlu yahut mevlası (kendisini azat eden efendisi) yahut da kusurunu bilmeyen yakın kimselerden ise mehri ödemez kadının kendisi mehirden aldığını iade eder koca da bir kısmını tazminat olarak kadına bırakır.