1702-) Fatıma binti Kays şöyle dedi: Kocam Ebû Amr b. Hafsa Şam-da iken beni üç talak ile boşadı. Bana vekili arpa gönderdi. Ben de ona sinirlendim. Bana: bizde bir hakkın yok» dedi. Ben de Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-a giderek meseleyi anlattım. Resûlüllah: kocana ait değil» dedi ve Ümmü Şerîk-in evinde iddet beklememi emretti sonra şöyle dedi: Ashabım Ümmü Şerîk-e (iyi bir kadın olduğundan) çok gider gelirler. (Seni görmemeleri gerek) sen Abdullah b. Ümmi Mektum-un yanında iddet bekle zira o âmâdır onun yanında örtünü çıkarır serbest olabilirsin. İddetin bittiğinde bana haber ver.» İddetim bitince Resûlüllah-a Muayiye b. Ebi Süfyan ve Ebû Cehm b. Hişam’ın benimle evlenmek istediklerini söyledim. (sallallahü aleyhi ve sellem): Ebû Cehm asasını omzundan bırakmaz (yani karılarını çok döver ya da çok seyahat eder) Muaviye de hiç malı olmayan (cimrinin) biri sen Üsame b. Zeyd-le evlen» buyurdu. Ben istemedim sonra Resûlüllah: Üsame b. Zeyd-le evlen» buyurdular. Ben de evlendim. Allah bu evliliği hayırlı kıldı ve onunla mesud oldum. Müslim Talâk 18/6 no: 35; Şafiî Risale no: 756.