1781-) İbn Şihab-a büyüğün emmesinin hükmü sorulunca bu hususta Urve b. Zübeyr bana şunları haber verdi dedi: «Resûlüllah-ın ashabından Bedir muharebesinde bulunan Ebû Huzeyfe b. Utbe b. Rabia Resûlüllah-ın Zeyd b. Harise-yi oğulluk edindiği gibi azadlısı Salim-i oğulluk edinip evlendirdi. Onu oğlu gibi görüyordu. Kardeşi Velidin kızı Fatıma ile evlendirdi. Fatıma Kureyş-in en güzide genç kızlarından olup ilk hicret edenlerdendi. Allahü teâlâ Zeyd b. Harise hakkında: «Onları (oğulluklarınızı) babalarının adiyle çağırın. Bu Allah indinde daha doğrudur. Eğer babalarını bilmiyorsanız onlar dinde kardeşleriniz ve dostlarınızdır.» Ahzâb:5. âyetini indirince bu oğulluklar babalarına verildi. Babaları bilinmiyorsa velilerine verildi. O sırada Ebû Huzeyfe-nin hanımı Amir b. Lüey kabilesine mensup olan Süheyl kızı Sehle Resûlüllah-a gelerek: Ey Allah-ın Peygamberi Biz Sâlim-i çocuğumuz gibi görüyorduk. Yanımıza serbestçe girip çıkıyordu. Benim başım açık oluyor. Evimizde yalnız bir oda var. Salim hakkında ne buyurursun? Yanımızda kalabilir mi?» deyince Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Onu beş defa emzir süt oğlun olur.» (Yanına girip çıkması caiz olur.) buyurdu. Sehle dediği gibi yaptı. Böylece Salimi süt oğul sayardı. Hazret-i Aişe de yanına girmesini arzu ettiği kimseye bu hükmü uygulardı. Kız kardeşi Ümmü Gülsüm ve erkek kardeşlerinin kızlarına yanına almasını arzu ettiği erkekleri emzirmelerini emrederdi. Ama Peygamber Efendimiz-in (sallallahü aleyhi ve sellem) diğer hanımları bu emme ile hiç kimseyi yanlarına kabul etmezlerdi ve: «Hayır Allah-a yemin ederiz ki Resûlüllah-ın Sehle-ye emri sadece Sâlim-in emmesine mahsus bir ruhsattır. (Başkalarının bu hükmü uygulamaları doğru olmaz.) Hayır Allah-a yemin ederiz ki bu emme ile hiç bir kimse yanımıza giremez.» derlerdi. İbn Abdilber der ki: Bu müsnede (yani mevsul türüne) giren bir hadistir. Çünkü Urve Hazret-i Aişe-yle ve Rasûlullah’ın diğer eşleriyle görüşmüştür. Müslim 17 - Radâ 7; no: 26-28 29-31; Şeybanî 627. Sehle-nin Sâlim-i emzirmesi memesinden süt sağıp Sâlim-e içirmesi ile olmuştur. Yoksa yabancı bir erkeğin yabancı bir kadının memesini emmesi şöyle dursun dokunması hatta bakması bile caiz değildir. Bu hadisle Hazret-i Aişe-nin amel ettiğini Resûlüllah-ın diğer hanımlarının amel etmediklerini bunu Resûlüllah-ın Sâlim-e mahsus bir hükmü kabul ettiklerini görüyoruz. Emme müddetinin Maliki ve Şâfıîlerle Hanefılerden imameyne göre iki sene Ebû Hanife-ye göre ise otuz ay olduğunu daha önce kaydetmiştik.