1942-) İmâm-ı Mâlik-den şöyle Rivâyet edildi: Bir adam diğer birine: «Bu deveyi peşin para ile satın al. Ben de onu senden veresiye satın alayım» dedi. Bunun hükmü Abdullah b. Ömer-den sorulduğunda onu hoş görmedi ve yasakladı. Bu hadis şöyle de terceme edilebilir: «Bu deveyi benim için peşin al (daha yüksek fiyatla) vadeli bana sat.» Anlaşıldığı gibi adama deve lazım peşin parası yok. Başka birine peşin aldırıyor daha yüksek fiyatla ondan veresiye alıyor. Bunun caiz olmayışının sebebi peşin alıp aynı celsede veresiye yüksek fiyata satınca —bunun dış görünüşü alıp satma ise de— gerçekte faiz oluyor. Çünkü peşin alan parayı veriyor bir müddet sonra daha fazla para alıyor.