2152-) İmâm-ı Mâlik der ki: Rehin zayi olsa alacaklı ile borçlu borcun ne kadar olduğunu bilmeseler ve alacaklı: «Benim sende yirmi dinar alacağım var» dese borçlu da: «(Hayır) bende yalnız on dinar alacağın var» dese alacaklı: «Rehinin değeri on dinardı» dese Borçlu da: «Yirmi dinardı» dese alacaklıya: «Rehinin vasfını bildir» denir. Vasıflarını bildirince dediklerinin doğruluğuna yemin ettirilir. Sonra bilirkişi bu beyanı değerlendirerek rehine kıymet biçer. Şayet rehinin kıymeti rehin alanın iddiasından fazla ise iddiasının doğruluğuna yemin ettirilir. Sonra rehin verene rehinin değerinden arta kalanı verilir. Rehinin değeri rehin alanın iddia ettiği miktardan azsa iddia ettiği alacağının doğruluğuna dair yemin ettirilir. Sonra rehinin tutarıyla karşılaştırılır. Daha sonra borçlu (borcu ödendikten sonra) rehinin tutarından kendi lehine arta kalanın ne kadar olduğuna yemin ettirilir. Bu hüküm rehin alanın rehin veren aleyhine iddiada bulunması itibariyledir. Eğer yemin ederse rehin alanın rehinin kıymetinin üstünde alacağını iddia ettiği ve doğruluğuna yemin ettiği rehinden arta kalanı ödemez. Yemin etmezse ödemesi gerekir.