2168-) Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in hanımı Hazret-i Aişe (radıyallahü anh) der ki: Ebû Vakkas-ın oğlu Utbe kardeşi Sa-d-e «Zem-a’nın cariyesinin oğlu bendendir İslam-dan önceki cahiliye devrinde dört türlü nikâh vardı: Şeref ve necabet bakımından yüksek seviyede olan bir kişiden döl almak maksadıyla adam karısını ya da cariyesini bu kişiye teslim eder ve o kişiden gebe kalıncaya kadar da onlara yaklaşmazdi. Kadının kocası olmadığı zaman istediği kişi ya da kişilerle ilişkide bulunur gebe olunca da ilişkide bulunduklarından birini çağırarak «bu çocuk sendendir» der çocuk da o kişinin sayılırdı. Bazı kadınlar da açıktan zina yaparlar herkese açık olduklarının bilinmesi için evlerine bayrak asarlardı. Bu bayrağı gören herkes oranın genelev olduğunu anlardı. Sayısız kişiler gelir giderlerdi. Hamile kalınca zina ettiği kişilerden bir kısmını çağırır içlerinden birine çocuğun ondan olduğunu söyler çocuk da onun sayılırdı. Sahih nikâh. bu nikâhların ilk üçünü hükümsüz kılmış sahih nikâhı kabul etmiştir. (Bâcî Münteka c.6 s.5). ona sahip ol» diye vasiyet etmişti. (Mekke-nin) fethi senesinde Sa-d onu aldı: O kardeşimin oğlu; onu kardeşim bana vasiyet etmişti» dedi. Bunun üzerine Abd b. Zem-a atılarak: (O) benim kardeşimdir babamın cariyesinin oğlu annesiyle birleşme hakkı babama aitken doğdu» dedi. Bunun üzerine taraflar aralarında anlaşamayınca Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-a gittiler. Sa-d: Ya Resûlallah! O benim yeğenimdir. Kardeşim onu bana vasiyet etmişti» dedi. Abd b. Zem-a da: O benim kardeşim; babamın cariyesinin oğlu; annesiyle birleşme hakkı babama aitken doğdu» dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): sana aittir ey Abd b. Zem-a» buyurdu. Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Çocuk annesiyle birleşme hakkına sahib olan kişiye aittir. Zina yapanın çocuk üzerinde hiç bir hakkı yoktur.» buyurdu. Daha sonra çocuğu Ebû Vakkas-ın oğlu Utbe-ye benzettiği için (Ümmül-Mü-minin) Zem-a kızı Sevde-ye hitaben: Onun karşısında örtün» buyurdu. Böylece o çocuk ölünceye kadar Sevde-yi göremedi. Buhârî Buyu 34/3; Müslim Radâ 17/10 no: 36. (sallallahü aleyhi ve sellem)-in örtün demesi onun yanında açılması haram olduğu için değil ihtiyata binaendir. Zahiren bu çocuğun nesebi sabit olmuş ve Hazret-i Sevde-nin kardeşi olmuştur. Çocuğun Utbe-ye benzemesine Resûlüllah itibar etmemiş çocuğu sahib-i firaş-a (birleşme yapana) vermiştir. Bunun için ihtiyata göre verilen emir zahiren verilen hükme zıt değildir. Çünkü bir taraftan çocuğun Zam-a-ya verilmiş olması Hazret-i Sevde-nin ondan sakınmamasını gerektirirken öte yandan çocuğun Utbe-ye benzemesi Hazret-i Sevde-nin onun karşısında örtülü bulunmasını gerektirmektedir. Dolayısıyla bu konuda; bir yönden helal diğer yönden haram olma şüphesi vardır. Onun için Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ihtiyatla emretmiştir. (Kastalânî İrşadü-s-Sarî c.4 s. 10).