2281-) Hişam b. Urve babasından şöyle Rivâyet etti: Hazret-i Aişe dedi ki: Bana Berire adlı cariye gelerek: Ben efendimle mukatebe anlaşması yaptım. Her sene bir ûkıye Ukiye: 12 dirhem (memleketlere göre değişen ağırlık ölçüsü). olmak üzere toplam dokuz ukiye vereceğim. Bana yardım et» deyince ona şöyle dedim; Velân Velâ: azat eden efendi ile azat ettiği kölesi arasındaki bir akrabalık bağı olup köle hürriyetlerine kavuştuktan sonra kendi varisleri olmadan ölürse mirası efendisine ya da varislerine kalır. bana ait olmak şartıyla efendilerin senin yerine benim peşin olarak vermeme razı olurlarsa derhal verir (ve seni azat eder)im» Bunun üzerine Berire efendilerinin yanına gitti. Onların yanından dönünce bana şöyle dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) da yanımda oturuyordu: Bana söylediğini efendilerime anlattım. Velâ kendilerine ait olmaksızın teklifini kabul etmediler. (sallallahü aleyhi ve sellem) konuşmamızı duydu ve meseleyi sordu. Ben de kendilerine olanları genişçe anlattım. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bana şöyle dedi: O cariyeyi satın al alırken de velânın kendilerine ait olmasını şart koş. Nasıl olsa velâ azat edenindir.» de öyle yaptım. Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Cemaatin içersinde ayağa kalkarak Allah-a hamdü sena etti şöyle buyurdu: «Ne oluyor bazı kişilere! Allah-ın kitabında olmayan şartları ileri sürüyorlar? Allah-ın kitabında olmayan şart yüz tane de olsa hükümsüzdür. Allah-ın koyduğu hüküm uyulmaya daha lâyıktır. Allah-ın koyduğu şart daha güvenilirdir. Velâ sadece azat edene aittir » Buharî Buyu 34/73; Müslim Itk 20/2 no:8.