2633-) Abdullah b. Abbas (radıyallahü anh)-dan: Ömer b. Hattab (radıyallahü anh) Şam-a gitti. Serg-e Serg Tebuk vadisinde bir kasabadır. Medine-ye 13 konak uzaklıktadır varınca kendisini ordu komutanları Ebu Ubeyde b. el-Cerrah ve arkadaşları karşıladılar ve Şam diyarında veba salgınının baş gösterdiğini haber verdiler. Bunun üzerine Hazret-i Ömer (radıyallahü anh): Bana ilk muhacirleri çağır» dedi. Ben de çağırdım. Hazret-i Ömer (radıyallahü anh) onlara veba hastalığının meydana geldiğini haber vererek istişarede bulundu. Aralarında ihtilâf çıktı. Bunlardan bir kısmı: Sen bir görev için çıktın. Bundan geri dönmeni uygun görmüyoruz» dediler. Bir kısmı da: İnsanların geri kalanı ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in ashabı seninle beraberdirler onları vebaya atmanı doğru görmüyoruz» deyince Hazret-i Ömer (radıyallahü anh): Yanımdan uzaklasın » deyip sonra «bana Ensarı çağırın» buyurdu. Ben de onları çağırdım. Hazret-i Ömer (radıyallahü anh) onlarla da istişarede bulundu. Onlar da muhacirlerin dediklerini söyleyip ihtilâf ettiler. Hazret-i Ömer (radıyallahü anh) onlara da: Benden uzaklasın» dedi sonra: Bana burada bulunan Mekke fethi muhacirlerini Kureyş büyüklerini çağır» dedi. Ben de onları çağırdım. Onlardan hiç biri ihtilâf etmedi ve: Adamlarla beraber geri dönmen ve onları veba tehlikesine atmaman kanaatindeyiz» dediler. Bunun üzerine Hazret-i Ömer (radıyallahü anh) insanlara şöyle seslendi: «Ben sabahleyin hayvanıma binerek Medine-ye geri döneceğim. Siz de buna göre hazırlanın» deyince Ebû Ubeyde (radıyallahü anh): Allah-ın kaderinden mi kaçıyorsun?» dedi. Hazret-i Ömer (radıyallahü anh) şöyle cevap verdi: Ey Ebû Ubeyde keşke bunu senden başkası söyleseydi! Evet Allah-ın kaderinden yine Allah-ın kaderine kaçıyoruz. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) bir defa yıkılmaya yüz tutmuş bir duvarın yanından giderken oradan süratle geçtiğinde kendisine Ya Resûlallah (sallallahü aleyhi ve sellem) Allah-ın kazasından mı kaçıyorsunuz?» denince: « Allah-ın kazasından Allah-ın kaderine sığınıyorum» buyurmuştur. İşte Hazret-i Ömer (radıyallahü anh)-ın yukarıdaki cevabı Peygamber Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)-in bu buyruğundan alınmıştır. Bana söyle bakalım: Senin develerin olsa iki yamaçlı bir vadiye inseler. Bu yamaçlardan biri otlu diğeri çorak otsuz olsa sen develeri bol otlu yerde otlatsan Allah-ın kaderiyle otlatmış olmaz mısın? Çorak yerde de otlatsan yine Allah-ın kaderiyle otlatmış olmaz mısın?» Bu sırada daha önce bir işi için aralarından ayrılmış olan Abdurrahman b. Avf (radıyallahü anh) gelip: Bu hususta benim bilgim var. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğunu işittim: «Bir yerde veba hastalığını işitirseniz oraya gitmeyiniz. Bir yerde de veba hastalığı çıkar da siz orada bulunursanız vebadan kaçarak oradan çıkmayınız» üzerine Hazret-i Ömer (radıyallahü anh) Allah-a hamdedip Medine-ye döndü. Buhârî Tıb 76/30; Müslim Selam 39/32 no:98.