2705-) Sehl b. Sa’d el-Ensarî (radıyallahü anh)-den: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-a bir içecek getirildi ve onu içti. Sağında bir çocuk solunda da yaşlı kişiler bulunuyordu. Resûlüllah çocuğa: yaşlı kişilere önce vermeme izin verir inisin?» diye sordu. da: Hayır! Yallah (izin veremem) Ya Resûlallah! İçeceğin senden bana verilmesi hakkımı kimseye vermem » deyince Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) da içeceği onun eline verdi. Buharî Eşribe 74/19; Müslim Eşribe 36/17 no:127. söz konusu olan çocuk İbn Abbas-dır. Yaşlılar da onun yakınlarıdır. İbn Abbas izin istendiği zaman olumsuz bir tesir altında kalmayacağına güvendiği için Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ondan izin istemiştir. O da izin vermemiş hakkını almıştır ki bu noktada Peygamber Efendimizin eşine rastlanmayan üstün ahlakı ve kurallara bağlılığı ortaya çıkıyor. Çocuktur deyip onun hakkına bir vecibe olmadığı halde riayet ederek ondan izin isteme nezaketini gösteriyor ve izin vermeyince de ona karşı olumsuz bir davranış göstermeden haklıya hakkını teslim ediyor. Bu hadis ayrıca sağda bir kişi dururken ondan izin almadan başkasına verilemeyeceğini ve izin istemenin bir mahzuru olmadığını da gösterir. Ayrıca dini bir menfaat ve uhrevî bir fazilet varsa izin istemeyi terketmek lâzım geldiğini de ifade eder.